2. cōn-sterno , āvi, ātum, āre (vgl. ahd. ... ... per ducentos iam annos pecorum in modum consternatos (Gallos) caedunt fugantque, Liv.: foedā fugā consternari, Tac. – m. in u. Akk., in fugam ...
subsidium , iī, n. (*subsideo), I) konkr. als milit ... ... dienen, zustatten kommen, his difficultatibus, Caes.: oblivioni, Cic.: subsidium ponere in fuga, Caes.: his subsidiis ea sum consecutus, Cic.: militare aerarium eo subsidio niti ...
ex-porrigo , rēxī, rēctum, ere, I) hervorstrecken, ... ... iugo exporrigunt, Mela. – 2) übtr.: quid securus et in tanta temporum fuga lentus menses tibi et annos et longam seriem exporrigis? Sen. de brev. ...
vōciferor , ātus sum, ārī (v. vox u. ... ... , Cic.: m. folg. Fragesatz, vociferari Decius, quo fugerent? quamve in fuga spem haberent? Liv.: cum duces undique vociferarentur, quid starent? Liv. – ...
Pharsālos u. - us , ī, f. (Φά ... ... pugna, Cic. Phil. 14, 23: acies, Sen. suas. 6, 6: fuga, Cic. Phil. 2, 39. – subst., Pharsālia, ae, f ...
salūtātio , ōnis, f. (saluto), I) das Grüßen ... ... defluxit, Cic.: beim Kaiser, opperientes salutationem Caesaris, Gell.: nec tuas salutationes fuga et vastitas sequitur, Plin. pan.: so auch im Tempel der Götter, ...
neutiquam u. (vorklass.) getrennt ne utiquam (gelesen ... ... nuptiis, Ter.: id vero ne utiquam honestum esse arbitror, Ter.: nihil relinquitur nisi fuga, cui te socium neutiquam puto esse oportere, Cic.: dictatori neutiquam placebat, quando ...
rēgifugium , iī, n. (rex u. fugio), die Königsflucht, ein Fest zu Rom, das am 20. Febr. zum Andenken ... ... ex Fest. 379, 3 (b. Ov. fast. 2, 685 regis fuga gen.).
... m. Prädikats -Acc., alqm vivum in fuga, Caes.; od. m. pro u. Abl., alqm pro moecho, Ter. – m. in u. Abl., alqm in fuga, Caes.: alqm in furto, Frontin.: alqm in furto aut in latrocinio ...
calamitōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... ? quid calamitosius? Flor.: acerbissimum et calamitosissimum bellum, Cic.: m. Dat., fuga patriae calamitosa, Cic.: m. Infin.: calamitosum est bonis everti, calamitosius ...
perturbātus , a, um, PAdi. (v. perturbo), I) eig., stürmisch, unruhig, perturbatissimum genus tempestatis, Sen. nat. qu. 7, ... ... metu, Cic.: quid foedius, quid perturbatius hoc ab urbe discessu sive potius turpissimā fugā, Cic.
prae-rapidus , a, um, überaus reißend, überaus schnell, ... ... , der reißende Schuß der Strömungen, Curt. 9, 4 (15), 10: fuga, Sil. 16, 563. – c) v. Personen, Serv. Verg ...
circum-spicio , spexī, spectum, ere (circum u. specio), ... ... umherschauen, rings sich umsehen, 1) eig.: visum ab se Ambiorigem in fuga, Caes.: fragorem, Stat.: Athin, Verg.: saxum ingens, Verg.: regionem, ...