cōnstāns , antis, Adi. m. Compar. u. Superl ... ... .: ratio (Plan), Cic.: c. et moderata vitae ratio, Cic.: familiae gravis et constans disciplina, Cic. – m. Genet. (in Hinsicht), ...
assiduus (adsiduus), a, um (assideo), I) beständig wo ... ... inimicum, accusatorem odiosum, assiduum, acerbum adversarium, Cic.: Veiens hostis, assiduus magis quam gravis, Liv. – b) v. Lebl., beständig, anhaltend, ununterbrochen, ...
offēnsio , ōnis, f. (offendo), das Anstoßen ... ... Krankheit, die Unpäßlichkeit, das Übelbefinden, corporum, Cic.: gravis, Cic. – 2) das Anstoßnehmen der Tiere, das Stutzen, ...
īn-flecto , flexī, flexum, ere, einbeugen, nach ... ... 1, 1. p. 185, 25 Fr.: volet (orator) inclinatā voce videri gravis et inflexā miserabilis, Cic.: sonus inflexus, die mittlere Tonart, Cic. ...
molestus , a, um (moles), I) schwer zu ertragen, ... ... est, exsurge, Cic.: otium, Catulle, tibi molestum est, Catull.: minus aliis gravis aut molesta vita est otiosorum, Cic.: illud magis mihi solet esse molestum, ...
masculus , a, um (Demin. v. mas), männlich ... ... quae (eloquentia) ne minimum quidem in se indicium masculi et incorrupti, ne dicam gravis et sancti viri ostentet, Quint. 5, 12, 20. – / Ungebr ...
1. autumnus , ī, m., der Herbst ... ... temporis quasi naturam notant, hiems, ver, aestas, autumnus, Cic.: pomifer, Hor.: gravis, Caes.: novus, adultus, praeceps, Serv. Verg. georg. 1, 43: ...
sententia , ae, f. (sentio), I) die Meinung ... ... eine Sentenz, ein Spruch, Kernspruch, acuta, Cic.: gravis, Cic.: Euripides sententiis densus, Quint. – / Abl. Sing. sententiad ...
2. cōnsultor , ōris, m. (consulo), I) der ... ... . Iug. 64, 5. Nipperd. Tac. ann. 6, 10 extr.), gravis ille consultor utilitatis alienae, Lact.: malum consilium consultori est pessimum (nach Hesiods ...
disciplīna , ae, f. (discipulus), die Schule, ... ... disc. tetra ac tristis veterum Sabinorum, Liv.: disc. familiae (der Sklaven) gravis et constans, Cic. – a pueris nullo officio aut disciplinā assuefacti, Caes.: ...
familiāris , e (familia), I) zu den Sklaven-, zum ... ... : aequo igitur animo patiatur (miles) se ab domo, ab re familiari, cui gravis impensa non est, paulo diutius abesse, Liv. 5, 4, 6: ...
benīgnitās , ātis, f. (benignus), die Eigenschaft des benignus, ... ... 38; 10, 5 (18), 31. – Plur., viden ut annonast gravis! viden benignitates hominum ut periere et prothymiae, Plaut. Stich. 636.
attenuātus (adtenuātus), a, um, PAdi. m. Superl. ... ... , im üblen Sinne mager, matt, oratio (Ggstz. gravis oratio), Cornif. rhet.: genus orationis, Cornif. rhet.: constructio verborum, Cornif. ...
cōnstrūctio , ōnis, f. (construo), die Zusammenschichtung, ... ... rotunda c., Cic.: im Zshg. absol., tam minuta haec c., Cic.: gravis et decora c., Plin. ep. – β) (als gramm. t ...
pestilentia , ae, f. (pestilens), jede Seuche, ... ... periculosior, Liv.: gravi pestilentiā conflictari, Caes.: pestilentiā laborare, Liv.: eo anno pestilentia gravis incĭdit in urbem, Liv.: pestilentia populum invasit, Liv.: pestilentia incesserat (hatte ...
exulcerātio , ōnis, f. (exulcero), 1) aktiv = das ... ... eines entzündeten Gliedes in Eiter, die Eiterung, Verschwärung, Vereiterung, magna, gravis, Cels.: exulcerationes vulnerum, Firm.: exulcerationes gingivarum, Cels. u. Plin.: ...