guttur , uris, n., die Gurgel, Kehle, ... ... . = der After, Plaut.: guttur alci frangere, jmdm. das Genick brechen, Hor. – b ... ... (Cic. Cael. 44 jetzt vitium ventris et gurgitis). – / guttur als masc., Nom. bei ...
strūma , ae, f. (struo) = χοιράδες, die skrophulöse ... ... Hals (spätlat. scrophulae, bei den Alten nicht unser »Kropf«, latein. guttur tumidum, turgidum, Iuven. 13, 162. Vitr. 5, 28, 7), ...
in-nōdo , āvī, ātum, āre, verknüpfen, I) eig., zuschnüren, guttur, Amm. 28, 6, 27: altis cervicibus cito laqueus innodatur, Ambros. in psalm. 118. serm. 8. § 44. – II) übtr.: ...
oblīdo , līsī, līsum, ere (ob u. laedo), I ... ... v. Erwürgen, Cic. pro Scauro 10: so auch fauces, Tac.: guttur, Prud. – II) erdrücken, erwürgen, zerquetschen, fetus, Colum.: ...
guttor , s. guttur /.
salebra , ae, f. (salio), die holperige Stelle ... ... eig., im Plur., Hor. Colum. u.a. – übtr., senile guttur salebris spiritus gravavit, das ungleiche (bald stärkere, bald schwächere) Atemholen, ...
centēnus , a, um (centum), I) Sing., hundertmalig, hundertmal vorhanden, arbor, Verg.: guttur, Pers.: vulnus, Sil.: consul, Mart.: iudex, Zentumvir, Stat.: dignitas, Dienstgrad der centenarii, ICt.: fructus, Augustin.: reditus, hundertfältiger ...
gutturōsus , a, um (guttur), I) mit einem Kropfe, kropfig, Ulp. dig. 21, 1, 12. § 2. Paul. ex Fest. 112, 2. Schol. Iuven. 13, 162. – II) = λαίμαργος mit der Kehle tätig, ...
temerābilis , e (temero), befleckt, entweiht, guttur, Ven. Fort. carm. 2, 4, 10.
ūro , ūssī, ūstum, ere ( statt *euso, vgl. ... ... urit vineas, Plin.: terras, solum, Ov.: sitis urit herbas, Ov.: sitis guttur od. fauces urit, Ov.: nec febribus uror anhelis, Ov.: dysenteria ...
ango , ere (vom Stamme ANG, gr. ΑΓΧ, ... ... (s. Ladewig Verg. Aen. 8, 260), sues, Verg.: oculos, guttur, Verg.: utrāque manu sua guttura, Sil.: angebar ceu guttura forcipe pressus, ...
capāx , ācis, Adi. m. Compar. u. Superl. ... ... Gebäude in J. so viel Menschen faßte, Tac.: capaciores scyphi, Hor.: capacior guttur, Varr. fr.: capaciora intestina, Plin.: basilica capacissima, Sidon. – m ...
dī-rigo (dē-rigo), rēxī, rēctum, ere (dis u ... ... , abschießen, hastam in alqm, Ov.: hastam in os od. in guttur, mucrones in ora, Curt.: in alcis corpus tela manusque, Verg.: virgam ...
col-luo , luī, lūtum, ere (con u. luo), ... ... , Cato: dentes aquā, Plin.: eos (aegrotantes) aquā calidā, Cael. Aur.: guttur liquido plasmate, Pers.: alqd liquamine, Apic. – poet., ora, ...
effugium , iī, n. (effugio), das Entfliehen, ... ... publicum, Liv.: effugia insedisse (v. Soldaten), Tac.: vides iugulum tuum, guttur tuum, cor tuum? effugia (Zufluchtsorte) servitutis sunt, Sen. de ira ...
exentero (bei Plinius usw. die Hdschrn. u. Ausgg. ... ... 1, 5, 10: hunc piscem, Vulg. Tob. 6, 5: aves per guttur, Apic. 6, 236: porcellum a gutture, Apic. 8, 372. – ...
in-docilis , e, I) nicht lehrbar, A) ... ... indocilis caeli agricola, Plin. – u. = ungebildet, roh, guttur (avis), Ov. – u. = ungeschickt zu etw., ...
moderātus , a um (modero, moderor), I) gemäßigt, Maß ... ... continentissimi, Cic. – b) übtr., v. lebl. Subjj.: parum m. guttur, Ov.: venti, Ov. – convivium, Cic.: otium, Cic.: imperium, ...
Buchempfehlung
Drei Erzählungen aus den »Neuen Dorf- und Schloßgeschichten«, die 1886 erschienen.
64 Seiten, 4.80 Euro