316. Der Zauberkessel. Eine alte Frau aus Schönkirchen in der Propstei erzählte: Da weer mal in Oppendörp en Knecht, en heel düchtigen Kęrl. Nu harr in de Tied sik dat all verluden laten, as ...
310. Ogen verschœlen. Vœr den Borgduer in Olenborg, wo nu de nie Reeg Hüser steit, legen fröer heel vęl grote Steen annen Weg. Nu köum dar mal en Kunstmaker, de kröup dörch den gröttsten ümmer hin un hęr, un all de ...
248. Ewig lęwen. Tau de Tied, as dat Wünschen noch ... ... stunn, so wünsch se sik ewig tau lęwen. Bet hundert Jahr güng dat uk heel gaud; as se awer de hunnert tau faten harr, dar füng se an ...
600. Fru Rumpentrumpen. En ole Fru mit ęr smucke Dochter de ... ... un to hanteren mit ęr, wat dat förn Wirtschaft weer, nicks kunn fœr ęr heel bliwen, allens smeet se twei, dat weer ja den Düwel sien Wirtschaft. ...
255. De Dood de ritt so snell. Et weer enmal ... ... un ümmer duller as vœrhęr; Greetjen seet bi em achter op't Pęrd un heel sik an em. Do froog Hans tum tweten Maal: De Maan ...
610. Dummhans un de grote Ries. Vör vęle Johre weer in ... ... em: »Hett he ok good slapen œwer Nacht?« »Ja«, seggt he, »heel good (ganz gut), man güstern Awend as ik ęben to Bett weer, ...
304. Der Teufel muß den Wagen tragen. Eenmal föhr ik mit ... ... vör den Wagen un de Tœte föhr vörup. Mit eens holt he still; ik heel mien Pęr an un froog: »Wat is der?« Do seggt de Tœte ...