Meroē , ēs, f. (Μερόη), große ... ... . ida, f. (Μεροΐς), meroïsch, herba, Plin. 24, 163. – b) Meroītānus , a, um, ...
parvus , a, um (aus *parvom, neutr. = παῦρον ... ... .: puella (Ggstz. puella longissima), Ov.: corpus, Hor.: navicula, Cic.: herba, Plin.: flumen, Mela: insula, Liv.: oppidum, Mela: libellus, Cic. ...
potēns , entis, PAdi. (possum), I) ... ... . lebl. Subjj. = kräftig, wirksam, stark, durchschlagend, quaecumque herba potens ad opem, Ov. her. 5, 147: herba p. adversus ranas, Plin.: nihil est potentius auro, Ov.: verba, ...
ab-icio , iēcī, iectum, ere (ab u. iacio, ... ... alqo, Cic.: se e muro in mare, stürzen, Cic.: se in herba, Cic.: se od. corpus humi, Curt. u. Plin.: ...
cubīle , is, Abl. ī, n. (cubo), I) ... ... est, Cic. u. Sen.: fatigatis humus c. erat, Curt.: victui herba, vestitui pelles, cubili humus, Tac.; vgl. Mützell Curt. 5, ...
vitium , iī, n., der Fehler, das ... ... aedes corruerunt vitiumve fecerunt, schadhaft geworden sind, Cic.: vitio moriens sitit aëris herba, Verg. – b) als mediz. t.t., der ...
... Cic. u.a.: sacrum, Liv.: herba, radix, Scribon. (s. unten no. 2, a). – ... ... – 2) subst.: a) Apollināris, is, f. (sc. herba), α) eine sonst hyos cyamus genannte Pflanze, Plin. 26 ...
lāpsus , ūs, m. (1. labor), I) jede allmähliche ... ... de ben. 4, 6, 6. – meton., die Fallwunde, herba urceolaris contra volsa, rupta lapsusque et praecipitia, ut vehiculorum eversiones, singularis, Plin ...
surdus , a, um (verwandt mit sordeo), taub, ... ... , Ov.: dah. wovon man nichts hört, unbekannt, unberühmt, herba, Plin.: nomen, Sil.: castra in aeterno surda iacēre situ, daß das ...
Scytha , ae, m. u. Scythēs , ae, m ... ... u. Auson.: convallis, Claud.: Diana, die taurische, Ov.: Scythica herba u. subst. bl. Scythicē, ēs, f., eine Pflanze, ...
messis , is, f. (meto, ere), die Ernte ... ... , Tibull. u. Ov.: dah. sprichw., adhuc tua messis in herba est, dein Weizen soll noch blühen, d.i. dein Wunsch ist noch ...
vīctus , ūs, m. (vivo), I) das Leben ... ... victum, Cic.: maior pars eorum victus in lacte et carne consistit, Caes.: victui herba (est), vestitui pelles, cubile humus, Tac. – Plur., faceti, ...
Hecatē , ēs, f. (Ἑκάτη) u ... ... A) Hecatēis , idos, f., hekatëisch = zauberisch, herba, Ov. met. 6, 139. – B) Hecatēius , a, um ...
nūtrio , īvī u. iī, ītum, īre, nähren, ... ... .: ciconia nutrit pullos serpente, Iuven.: aper nutritus glande, Hor.: taurus nutritus in herba, Iuven. – b) Lebl., nähren, terra herbas nutrit, ...
anguis , is, c. ( litauisch angis; vgl. ahd. ... ... emergeret, Cic. – Sprichw., als Bild des Gefahrdrohenden, frigidus latet anguis in herba, Verg. ecl. 3, 93. – u. des Widrigen u. Verhaßten ...
ūmidus (hūmidus), a, um (umeo), feucht, naß ... ... . de Plat. 1, 14. – β) feuchte, nasse Stellen, herba nascens in umidis, Plin. 24, 104. – γ) dünne ...
im-pius , a, um (in u. pius), ... ... Plur. subst., impia aut illicita dicere, Gell. 1, 15, 17. – herba impia, vermutl. »französisches Ruhrkraut« (Gnaphalium gallicum, Sm.), Plin. 24 ...
Sabīnī , ōrum, m., die Sabiner, eine ... ... .: ille rex, v. Numa, Lact.: ager, Cic.: proelium, Cic.: herba Sabina, Säbenbaum, Sadebaum (Iuniperus Sabina, L.), Cato u.a. ...
1. ungula , ae, f. (unguis), die Klaue ... ... ICt. u. Eccl. – b) eine Pflanze, Pferdehuf, herba, quae Gallice calliomarcus, Latine equi ungula vocatur, Marc. Emp. 16.
lacteo , ēre (lac), I) saugen; dah. ... ... dum lactent (legumina), Colum.: lactens ficus, Ov.: lactentes fici, Lucil.: herba tritici lactens, Sen.: lactens lactuca, Plin.: lactentia sata, Ov., frumenta,Verg ...
Buchempfehlung
Libretto zu der Oper von Anton Schweitzer, die 1773 in Weimar uraufgeführt wurde.
38 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro