singulāris , e (singuli), zum einzelnen gehörig, I) ... ... 953;ς καὶ μονογενώς ουρανος γεγονώς, Plato), einzelne u. eingeschaffene, Cic.: herba s. (Ggstz. fruticosa), Plin.: s. deus, der eingeschaffene, ...
scelerātus , a, um, PAdi. (v. scelero), I) ... ... . parentes, Corp. inscr. Lat. 6, 21899. – frigus sc., Verg.: herba sc., wahrscheinl. »Gifthahnenfuß« (Ranunculus sceleratus. L.), Apul.: sceleratissimi serpentum ...
Chrȳsippus , ī, m. (Χρύσιππ ... ... .: sophisma Chr., Hieron. – subst. Chrȳsippēa, ae, f. (sc. herba), eine nach einem Chrysippus (ihrem Entdecker) benannte Pflanze, Plin. 26, ...
red-integro , āvī, ātum, āre, wieder ergänzen, ganz ... ... memoria foedissimae potestatis, Liv. – b) v. lebl. Subjj.: iucunditas in herba redintegrabit (sc. pecus), erfrischen, erquicken, Varro: redintegravit luctum in castris ...
Mithridātēs , is u. ī, m. (Μιθ ... ... ;), mithridatisch, des Mithridates, Mithridatei vultus, Manil. 5, 515: Mithridatia herba, Plin. 25, 62: antidotum Mithridatium, Scrib. Larg. 194; vgl. ...
... nox, die kürzeste Nacht, Ov.: herba, ein um die Zeit des Solstitiums blühendes Gewächs, Plin. 26, ... ... Sommerhitze gehörig, sommerlich, solstitiali tempore, mitten im Sommer, Liv.: herba, ein junger Grashalm zur Sommerzeit, Plaut. Pseud. 38 (vgl ...
symphōniacus , a, um (συμφωνι ... ... rein lat. musicarius, ibid. 6, 4416. – II) s. herba, Bilsenkraut, Pallad. u.a.