anfluten; z. B. das Meer kommt angeflutet, ex alto se aestus incitat.
languefacio , ere (langueo u. facio), abspannen, gleichs. einschläfern, vis sonorum et incitat languentes et languefacit excitatos, Cic. de legg. 2, 38.
herbeiströmen , affluere (im allg.). – confluere. concurrere ( ... ... conc. ex agris). – die Flut strömt herbei, ex alto se aestus incitat. – Herbeiströmen , das, concursus. – herbeistürmen , accurrere ...
Flut , accessus maris. aestūs commutatio (wenn ... ... Ebbe: die F. kommt, steigt, aestus crescit; aestus ex alto se incitat; mare exaestuat: die F. fällt, aestus minuit od. decedit ... ... – Fintzeit , zur , aestu crescente; cum ex alto aestus se incitat.
in-cito , āvī, ātum, āre, in rasche Bewegung ... ... ex castris sese incitant, stürzen aus usw., Caes.: ex alto se aestus incitat, dringt heran, Caes. – stellarum motus tum incitantur, tum retardantur, ...
arieto , āvī, ātum, āre (aries), stoßen wie ... ... stark stoßen, an-, aufstoßen, anrennen, A) intr.: quae casus incitat saepe turbantur et cito arietant, Sen.: acies inter se arietant, stoßen heftig ...
dē-cipio , cēpī, ceptum, ere (de u. capio), ... ... § 18. – β) unpers. Objj.: atque oculos idem, qui decipit, incitat error, Ov.: iudicium tamen hic nostrum non decipit error, Ov. – ...
langueo , guī, ēre (vgl. λαγαρός, schlaff, dünn, ... ... ep.: languens labensque populus, Cic. – Plur. subst., vis sonorum et incitat languentes et languefacit excitatos, Cic. de legg. 2, 38. – b) ...
castīgo , āvī, ātum, āre (zu altind. çāstí-ḥ, ... ... laudare, zB. laudat Pompeius promptos atque in posterum confirmat; segniores castigat atque incitat, Caes.: et perinde dominos laudaret castigaretque, Liv. – cast. alqm m ...
īnfēsto , āvī, ātum, āre (infestus), anfeinden, angreifen, ... ... aestus infestat, ultimas frigus, Mela: virtutem intellego animosam et excelsam, quam incitat quicquid infestat, Sen. rhet.: huic (dem Übel), a quo saepe ...