īn-sōns , sontis, Genet. Plur. sontium, unschuldig (Ggstz. sons), I) = schuldlos, tribunus, Sall. fr.: crimine regni, Liv.: probri, Plaut.: culpae, Liv. – Plur. subst., insontes sicut sontes circumvenire, ...
sōns , sontis (vgl. ahd. sunta, Sünde), I ... ... ), 22. – II) übtr., sträflich, straffällig (Ggstz. insons), subst., der Missetäter, der Schuldige, di, ...
schuldlos , insons (auf dem nicht die Verschuldung eines Verbrechens haftet). – a culpa vacuus. culpā carens (frei von Schuld). – liber a delictis (frei von Vergehen). – ganz sch., omni culpā vacuus: sch. sein, culpā vacare: ...
... unschuldig , I) ohne Schuld: innocens. – insons. culpā vacuus od. carens (schuldlos). – ... ... ., unsch. wie die liebe Sonne, omnis iniuriae insons. – unsch. an etw., insons alcis rei (z.B. consilii pub líci); insons culpae alcis rei (z.B. cladis hodiernae). – die unsch ...
rein , I) unbefleckt, A) eig. u. bildl.: purus ... ... unbefleckt, keusch). – sanctus (gottgefällig, von gottgefälligem Wandel). – insons (schuldlos, unschuldig). – nullis vitiis contactus (von keinem Laster berührt, ...
sanguis (urspr., aber veraltete Form sanguen), inis, m., ... ... Blutvergießen, der Mord, sanguis cotidianus, Cic.: fraterni sanguinis insons, Ov.: odio civilis sanguinis, Cic.: usque ad sanguinem incitari solet odium, ...
probrum , ī, n. (prober), I) die ... ... der Ehebruch (s. Brix Plaut. mil. 364), insons probri, Plaut.: erilis filii probrum, Plaut.: alquam gravidare probro, Caecil. com ...