2. īnsulānus , a, um (insula), zu den Inseln gehörig, eine Insel bewohnend, Insel-, Cari insulani populi fuerunt, Serv. Verg. Aen. 8, 725: pauci homines et insulani, Pacat. pan. 23, 3: insulanarum peritus precum, bei ...
1. īnsulānus , ī, m. (insula), ein Inselbewohner, Plur., Cic. de nat. deor. 3, 45.
90 Andreas Insulanus , (26. Aug.), war aus dem Orden des hl. Franciscus und lebte in Algarbien.
Insel , insula (auch, wie im Deutschen, meton. = ... ... insularum) modo, z.B. hervorragen, eminere. – Inselbewohner , insulanus; insulae incola. – die Inselbewohner, ii qui insulam incolunt; incolae eius ...
Der Insulaner , des -s, plur. ut nom. sing. aus dem Lat. Insulanus, der Einwohner oder Bewohner einer Insel, Fämin. die Insulanerinn.
4 Falco Utenhovius , (30. Aug.), ein frommer Mann, der als Canonicus Insulanus von einer belgischen Quelle gelobt wird. (VI. 543.)