explānābilis , e (explano), deutlich, artikuliert, vox non expl., Sen. de ira 1, 3, 7.
dēstrūctilis , e (destruo), zerstörbar, Lact. de ira dei 23. § 28. Prud. perist. 10, 348.
praesentāneus , a, um (praesens), I) gegenwärtig, sichtbar, ... ... . – II) prägn.: 1) augenblicklich, commotio, Lact. de ira dei 21, 8. – 2) sogleich-, schnell wirkend, venenum, ...
im-medicābilis , e (in u. medicabilis), unheilbar, ... ... Ov.: telum, dessen Wunde unheilbar ist, Verg.: übtr., ira, Sil.: postquam immedicabile visum seditio, sei nicht zu stillen, Sil.
in-ēmendābilis , e, unverbesserlich, unheilbar, pravitas, ... ... 37: oris incommoda, Quint. 11, 3, 12: iste affectus, Sen. de ira 3, 41, 4: inem. est enim error, qui etc., Val. ...
concitāmentum , ī, n. (concito), das Reizungsmittel, Sen. de ira 3, 9, 2. Fulg. myth. 3. 8. p. 73, 6 H.
sub-rubicundus , a, um, rötlich, ulcus, sanies, Cels.: vultus subr. (hochrotes) et similis cruento, Sen. de ira 3, 4, 1.
in-āvertibilis , e (in u. averto), unabwendbar, ipsius ira, Itala Iob 9, 13.
valētūdinārius , a, um (valetudo), kränklich, krank (Ggstz. ... ... adi.: pecus, Varro r.r. 2, 1, 15: fenerator, Sen. de ira 3, 33, 3. – II) subst.: A) valētūdinārius, iī, m ...
sternūtāmentum , ī, n. (sternuto), das Niesen, Sen. de ira 2, 25, 3. Cael. Aur. de morb. acut. 2, 9. § 37. 39. 47. Th. Prisc. 2, 16 extr. – / Bei ...
pusillanimitās , ātis, f. (pusillanimis), die Kleinmütigkeit, Lact. de ira 5, 2. Vulg. psalm. 54, 9. Augustin. serm. 343, 1.
in-dēfatīgābilis , e (in u. defatigo), unermüdlich, Sen. de ira 2, 12, 4.
inexstinguibiliter , Adv. (inexstinguibilis), unauslöschlich, inexst. se ira iudicis accendit, Gregor, in Iob 18, 35.
3. ā , ab , abs , Praep. m. ... ... c) des Beweggrundes = wegen, aus, ab odio, ab ira, a spe, aus usw., Liv. (s. Drak. u. ...
2. do , dedī, datum, dare (altind. dádā-ti ... ... . 79, 5: negotia ingentia nec se dant facile et etc., Sen. de ira 3, 7, 1. II) von sich geben, A) ...
ex , Praep. m. Abl. (das griech. εξ ... ... barbaris, Tac. – subitum ex repentino nubilo frigus, Cels.: ex hac clade atrox ira (sc. orta), Liv. – So auch in den Redensarten triumphare, ...
1. at , arch. ast , Coni. = ἀτάρ ... ... quem hominem, C. Verres, tantā, tam insigni iniuriā affecisti? Cic.: tangit et ira deos. At non impune feremus etc., Ov. – c) zur Anfügung ...
2. eō , Adv., I) der alte Dat. von ... ... , bis zu dem Grade, eo rem adducam, ut etc., Cic.: eo irā processit, ut etc., Liv.: m. folg. Genet. (vgl. ...
... scelus et ad omnem libidinem agere, Liv.: irā deorum ad tantum nefas agi, Curt.: ag. Latinos falsis criminibus in ... ... in stürmische Bewegung setzen, ubi (multitudo) aut studio agitur aut irā, in Bewegung gesetzt, aufgeregt wird, Curt. 6, 9 (33 ...
1. pāx , pācis, f. (zu paciscor, pango, ... ... placidissima pax, Cic. Tusc. 5, 48: pacem demus animo, Sen. de ira 3, 41, 2. – So auch die parenthet. Verbindungen, pace ...
Buchempfehlung
Im Alter von 13 Jahren begann Annette von Droste-Hülshoff die Arbeit an dieser zarten, sinnlichen Novelle. Mit 28 legt sie sie zur Seite und lässt die Geschichte um Krankheit, Versehrung und Sterblichkeit unvollendet.
48 Seiten, 4.80 Euro