crēbrēsco (crēbēsco), bruī (buī), ere (creber), in kurzen ... ... welchem Wege? durch per m. Akk., crebrescebat Graecas per urbes licentia et impunitas asyla statuendi, Tac. ann. 3, 60. – m. ...
im-modicus , a, um (in u. modicus), ... ... v. Lebl.: lingua, Liv.: oratio, Plin. ep.: imperia, Liv.: licentia crudelitatis, Vell.: voluptas immoderata et immodica, Sen.: quarum (rerum) immodica cupido ...
Zeitgeist , saeculi od. aetatis ingenium (eigentümliche Gemütsart eines ... ... pl. (die Zeitverhältnisse, wie sie eben sind). – der freche Z., licentia temporum: verdorbener Z., prolapsi in vitia saeculi prava consuetudo.
inter-calo , āvī, ātum, āre, eig. »ausrufen (bekanntmachen ... ... ., einschalten, einen Schalttag od. Schalttage einschieben, intercalandi licentia, Suet.: illi (Graec i) confecto ultimo mense, Romani non confecto Februario ...
im-pūnītus , a, um (in u. punio), I) ungestraft, ungeahndet, straflos, libido impunitior, Liv.: non diu ... ... übtr., ungebunden, uneingeschränkt, zügellos, omnium rerum libertas, Cic.: mentiendi licentia, Cic. fr.: mendacium, Cic.
mītigātio , ōnis, f. (mitigo), die Milderung, Besänftigung ... ... ist sanftmütig und mitleidig, Vulg. Sirach 36, 25: Plur., eius modi licentia si nimium videbitur acrimoniae habere, multis mitigationibus lenietur, Cornif. rhet. ...
impūnitās , ātis, f. (impunis), die Ungestraftheit, I) eig., Straflosigkeit, Sicherheit vor der Strafe (Ggstz. poena), impunitas peccandi ... ... gladiorum, Cic. u. Vell.: flagitiorum, Cic.: superfluens iuvenili quādam impunitate et licentiā, Cic.
crūdēlitās , ātis, f. (crudelis), die Grausamkeit, Unbarmherzigkeit ... ... in me cr., Cic.: ista in nostros homines cr., Cic.: immoderata civium suorum licentia crudelitasque erga nobiles, Nep. – cr. in supplicio, Caes. – exercere ...
inveterāsco , āvi, āscere (invetero), alt werden, I) ... ... Cic.: res nostrae litterarum monimentis inveterascent et corroborabuntur, Cic.: passiv medial, inveterata licentia, Suet. Nero 16, 8: m. Dat., quorum iam nomen et ...
dichterisch , poëticus (ποιητικό ... ... den Dichtern zugestanden, rein dichterisch, z.B. verbum, imago). – a poëtica licentia sumptus (von der dichterischen Freiheit angenommen, z.B. verbum). – ...
ausschweifen , I) v. tr. sinuare ... ... (ausschweifende Sinnlichkeit, Au. in sinnlichen Genüssen, bes. in der Liebe). – licentia (willkürliche Übertretung der äußerlichen Zucht u. Ordnung); verb. licentia libidoque. – luxuria (lockere, schwelgerische Lebensart). – flagitium (ausschw. ...
1. interminātus , a, um (v. in u. ... ... II) übtr.: interm. cupiditas imperii, Vell. 2, 33, 2: petendi licentia, Amm. 30, 4, 18: genealogiae, Vulg. 1. Timoth. 1, ...