mītigātio , ōnis, f. (mitigo), die Milderung, Besänftigung ... ... nach Umständen zu ihrer Besänftigung dient, Cic. de or. 3, 118: est lingua et mitigationis et misericordiae, ist sanftmütig und mitleidig, Vulg. Sirach 36, ...
flābellum , ī, n. (flabrum), der Fächer, Fächel ... ... des Pf., Prop. 2, 24, 11. – im Bilde, cuius linguā quasi flabello seditionis illa tum est egentium contio ventilata, Cic. Flacc. 54. ...
lingulāca , ae (lingula), I) comm., geschwätzig, ein Plappermaul, Plaut. Cas. 497. Varro sat. Men. ... ... – 2) eine Pflanze, nach einigen der Sumpf-Hahnenfuß (Ranunculus lingua, L.), Plin. 25, 133.
ali-quantus , a, um (alius u. quantus), bezeichnet ... ... debito aliquantum, quosdam aliquid, quosdam nihil reposuisse, Plin. ep.: eminet in aliquantum lingua, Liv. – bes. m. Genet. partit., al. lineae vestis, ...
oblīvīscor , lītus sum, līvīscī (viell. von oblino), ... ... es, Caecil. com. 61. – m. Infin., obliti sunt Romae loquier linguā Latinā, Naev. fr. b. Gell. 1, 24, 2. – ...
dis-similis , e, Adi. m. Compar. u. ... ... ) ac dissimiles (an Gestalt) gladii, Liv.: hi dispari genere, dissimili linguā (Sprache), Sall.: dissimillimi motus, Cic.: labor voluptasque dissimillima naturā ( ...
dominātrix , trīcis, f. (Femin. zu dominator), die Beherrscherin, Gebieterin, Vulg. Ierem. 13, 18 (neben ... ... Technop. (XXVII) 5, 6. p. 134 Schenkl: dominatrix illorum est assidua lingua, Vulg. Sirach 37, 21.
māgniloquus , a, um (magnus u. loquor), I) ... ... 2. Vulg. Sophon. 3, 11: os, Ov. met. 8, 396: lingua, Vulg. psalm. 12, 4: flatus (Plur.), Stat. Theb. ...
familiāritās , ātis, f. (familiaris), I) der vertraute ... ... II) die Vertrautheit mit usw., factā quādam familiaritate cum ipsa lingua divinarum scripturarum, Augustin. de doctr. christ. 2, 9, 14. – ...