trilinguis , e (tres u. lingua), I) dreizüngig, mit drei Zungen, os (Cerberi), Hor. carm. 3, 11, 20: colla, Prud. cath. 3, 128: cantus (Hecates), Val. Flacc. 7, 184. – II) ...
... infacundus, Liv.: princeps neque infacundus neque indoctus, Suet.: vir inopi linguā et infacundus, kein Zungenheld u. gewandter Redner, Gell.: ne infacundus ... ... (gegenüber) nimiam eloquentiam collegae, Liv. – Compar., quia infacundior sit et linguā inpromptus, Liv. 7, 4, 5.
1. īnfrēnātus , a, um (in u. frenatus von freno), ohne Zaum, equites, auf ungezäumten ... ... equ. frenati), Liv. 21, 44, 1: übtr., ungezügelt, lingua, Cassiod. hist. eccl. 12, 4.
linguārium , iī, n. (lingua), das Zungengeld, der Zungenzoll (scherzh. = Strafe für unbesonnene Rede), Sen. de ben. 4, 36, 1.
maliloquus , a, um (male u. loquor), übel redend, lästernd, lingua, Lästerzunge, Hieron. epist. 148, 16. Arnob. in psalm. 11 u.a. Eccl.
sub-albidus , a, um, weißlich, folia, Plin.: pustula, Cels.: pars carnis, Cels.: sanies, Cels.: lingua, Cael. Aur.
ēnūntiātrīx , trīcis, f. (enuntio), I) die Mitteilerin, Verkündigerin, (lingua) interpres animi, enuntiatrix sensuum, Prud. perist. 10, 771. – II) die Ausdrückerin mit Worten, ars enuntiatrix etc., die Kunst, sich ...
circulātrīx , trīcis, f. (circulator), die Marktschreierin, Herumstreicherin ... ... . Mart. Cap. 4, § 331 u. 423. – attrib., lingua, eines Marktschreiers, Gauklers, Mart. 10, 3, 2.
assentātrīx (adsentātrīx), trīcis, f. (assentator), die unablässige Beipflichterin, Liebedienerin (Ggstz. adversatrix), Plaut. most. 257: lingua ass., Aldh. de laud. virg. 58.
cynoglōssus , ī, f. (κυνόγλωσσον), Hundszunge, eine Pflanze, rein lat. lingua canina (s. lingua), Plin. 25, 81. Ps. Apul. herb. 96.
vēnditārius , a, um (vendo), verkäuferisch, feilbietend, lingua, Plaut. Stich. 258, wo aber Goetz linguam vendidi datariam.
largiloquus , a, um (large u. loquor), reichlich redend, geschwätzig, lingua, Plaut. mil. 318: v. Mädchen, Plaut cist. 122.
sublinguium , iī, n. (sub u. lingua), der Kehldeckel, Isid. orig. 11, 1, 59.
sublinguius , a, um (sub u. lingua), unter der Zunge, sonitus, Placid. gloss. V, 40, 6.
praestābilis , e (praesto, āre), vorzüglich, vortrefflich, praestabilis insignisque virtus, Cic.: res aut magnitudine praestabiles aut novitate primae, Cic.: homo linguā atque facundiā nimium quanto praestabilis, Gell.: vir praestabili scientiā litterarum, Amm.: Calchas ...
prae-ministra , ae, f. die Dienerin, Dianae ... ... Erklärung v. camilla), Macr. sat. 3, 8, 6: übtr., lingua mendaciorum et amaritudinum praeministra, Apul. apol. 8.
tardilinguis , e (tardus u. lingua), langsam mit der Zunge, Itala exod. 4, 10 (bei Interpr. Orig. in Isai. homil. 6. no. 1).
professōrius , a, um (professor), einem öffentlichen Lehrer gemäß, schulmeisterlich, Schulmeister-, lingua, Tac. ann. 13, 14.
in-explānātus , a, um undeutlich, unvernehmlich, lingua, Plin. 11, 174.
fascinātōrius , a, um (fascino), zum Beschreien geeignet, beschreiend, lingua, Serv. Verg. ecl. 7, 28.
Buchempfehlung
Den Bruderstreit der Herzöge von Gothland weiß der afrikanische Anführer der finnischen Armee intrigant auszunutzen und stürzt Gothland in ein blutrünstiges, grausam detailreich geschildertes Massaker. Grabbe besucht noch das Gymnasium als er die Arbeit an der fiktiven, historisierenden Tragödie aufnimmt. Die Uraufführung erlebt der Autor nicht, sie findet erst 65 Jahre nach seinem Tode statt.
244 Seiten, 9.80 Euro