maleficium (malificium), iī, n. (maleficus), die böse Tat, Übeltat ... ... beneficium), I) im allg.: a) eig.: conscientia maleficiorum, Cic.: maleficium committere od. admittere, begehen, Cic.: in maleficiis teneri, Cic.: ...
Untat , facinus (im allg.). – maleficium (Missetat). – scelus (Verbrechen). – facinus impium od. ... ... indignum (eine unwürdige Tat). – eine U. begehen, scelus od. maleficium committere od. admittere; scelus facere.
Missetat , maleficium (jede moralisch schlechte Handlung, die Missetat). – malefactum (Übeltat). – ... ... (Verbrechen). – fraus (betrügerische Handlung). – eine M. begehen, maleficium od. noxam od. fraudem admittere, committere; facinus committere od. ...
malficium , s. maleficium.
1. beneficium (benificium), ī, n. (bene u. facio), die Guttat, das Verdienst (Ggstz. maleficium, iniuria), bes. die Wohltat, die gütige Vermittelung ...
... delictum (das gesetzwidrige Vergehen). – maleficium (die Übeltat). – facinus (die Untat). – scelus ... ... fraus capitalis; facinus capitale. – ein V. begehen, delictum committere; maleficium od. facinus od. fraudem admittere od. committere; scelus ...
malificium , s. maleficium.
Todesstrafe , poena vitae od. capitis od. mortis; ... ... Verbrechen, auf dem die Todesstrafe steht, facinus od. flagitium od. maleficium capitale. – jmd. von der T. lossprechen, freisprechen, absolvere alqm ...
sīc , Adv. (von der Wurzel i [wovon auch ... ... existimat, Cic.: sic est ingenium, Ter.: sic vita hominum est, ut ad maleficium nemo conetur sine spe atque emolumento accedere, Cic.: Laelius sapiens (sic enim ...
1. numero , āvī, ātum, āre (numerus), zählen, ... ... inter suos numerabatur, galt als der ehrenwerteste unter den Seinigen, Cic.: quod (maleficium) ita raro exstitit, ut, si quando auditum est, portenti atque prodigii simile ...
lucrum , ī, n. (aus *lutlom zu Wz. ... ... bekommen, Varro: iniuriam, ungestraft zufügen, verüben, Plin.: so auch maleficium, Auct. b. Hisp.: censoriam notam, als Gewinn betrachten, ihr entgehen, ...
ad-mitto , mīsī, missum, ere, hinzulassen, I) ... ... – haec indigna genere nostro, Ter.: facinus, Cic. u. Caes.: dedecus, maleficium, Cic.: tetrum flagitium, Cic.: scelus, Nep.: insignia scelera, Tac.: incestum ...
suscipio , cēpi, ceptum, ere (sus u. capio), ... ... .: sibi auctoritatem, Cic.: pro me uno susceptum est, Cic.: votum, Liv.: maleficium, Liv.: so auch scelus in se, Cic.: vota pro alqo, ...
pertineo , tinuī, ēre (per u. teneo), sich ... ... Last fallen, ad quem suspicio maleficii pertineat, Cic.: se scire, ad quem maleficium pertineret, Cic.: ad imperatorem prodigium pertinere, Liv.: nec, ad quos pertineat ...
schuldig , I) mit dem herrschenden Begriff der Verbindlichkeit, a) verbunden ... ... alqm sontem comperire: sich eines Verbrechens sch. machen, facinus od. maleficium in se admittere; facinus oder scelus committere. – b) der Strafe ...
cōn-sēntio , sensī, sēnsum, īre, zusammenstimmen, übereinstimmen, ... ... luctus est, Liv. – η) m. adversus u. Akk., adversus maleficium omne consensimus, Sen.: ad alia discordes in uno adversus patrum voluntatem consensisse, ...
1. īnscrīptus , a, um (in u. scribo), I ... ... Gesetzen nichts verordnet ist, im Gesetzbuche nicht verzeichnet, nicht besonders erwähnt, maleficium (= ἄγραφον άδίκημα), Sen. exc. contr. 3. praef. § 17 ...