intermēstris , e (inter u. mensis), zwischen zwei Monaten, a mensibus intermestris dictus, Varro LL. 6, 10: intermestri lunāque dimidiatā, zur Zeit des Neumonds, Cato r. r. 37, 3 (und von da bei Plin. 16 ...
Monatsanfang , mensis initium. Monatsfrist , spatium meustruum. – binnen M., intra mensem vertentem. Monatstag , dies mensis. – monatsweise , singulis mensibus. – Monatszeit , spatium menstruum ...
decemmēstris , e (decem u. mensis), zehnmonatlich, annus, Censor.: partus, Censor.
sēsqui-mēnsis , is, m., anderthalb Monate, Varro r. r. 1, 27 in.
intercalārius , a, um (intercalo), zum Einschalten gehörig-, Schalt-, a) v. der Zeit, die eingeschaltet wird: mensis, Cic., Liv. u. Censor. (s. Müller u. Weißenb. ...
quadrimēstris , e (quattuor u. mensis), viermonatlich, agnus, Varro: consulatus, Suet.: indutiae, Cod. Iust.
halbmonatlich , dimidiati mensis (des halben Monats, auf den halben Monat, z.B. cibaria). – quindecim dierum (von fünfzehn Tagen).
septemmēstris , e (septem u. mensis), siebenmonatig, infans, Censor. 8. § 10: partus, ibid. 11. § 2.
Jänner, Januar , Ianuarius (mensis). – die Kalenden des I., d.i. der erste I., Kalendae Ianuariae: die Nonen des I., d.i. der fünfte I., Nonae Ianuariae: die Iden des I., d.i. der dreizehnte I., ...
exsuperātōrius , a, um (exsupero), überwindend, der Überwindung zu Ehren, mensis, Lampr. Comm. 11, 8: kalendae, ibid. 12, 4.
quīnquemēstris (quinquemēnstris), e (quinque u. mensis), fünfmonatlich, pulli, Varro r.r. 2, 7, 11: agni, Plin. 8, 198.
quadrimēnstruus , a, um (quattuor u. mensis), viermonatlich, spät. ICt.
2. do , dedī, datum, dare (altind. dádā-ti ... ... geben, setzen, aufsetzen, austragen lassen, vorsetzen, partem ceteram (carnium) mensis, Ov.: alci turdum, Hor.: semesi lardi frusta, Hor.: absol., ...
ex , Praep. m. Abl. (das griech. εξ ... ... sextus decimus dies agitur, ex quo etc., Tac. hist. 1, 29: sextus mensis est, ex quo Roxane praegnans est, Curt. 10, 6 (19), 9 ...
ago , ēgī, āctum, ere (griech. ἄγω, altind. ... ... . = abgelaufen-, verflossen-, am Ende sein, postquam ad te venit, mensis agitur hic iam septimus, Ter.: ut tunc principium anni agebatur, man im ...
1. cum (altl. quom ), Coni. (ein ... ... nunc, iam, od. einem die Zeit bestimmenden Substant., wie tempus, annus, mensis u.a., fructus ingenii tum maxime capitur, cum in proximum quemque confertur ...
ille , illa, illud, Genet. illīus, Dat. illī ... ... . ille (wie hic) mit einem Zeitbegriff (wie annus, dies, mensis), von dem laufenden, jetzt eingetretenen und dauernden Zeitabschnitt, illum esse vigesimum ...
halb , dimidius (halb, von dem, was nicht mehr ganz ... ... .B. eine h. Stunde, semihora. – ein h. Monat, dimidiatus mensis: ein h. Jahr, spatium semestre; menses sex: ein h. ...
Iūno , ōnis, f. (wohl zu iuvenis, iūnior, ... ... a, um, junonisch, der Juno, custos, Argus, Ov.: mensis, Juni, Ov. fast. 6, 61: hospitia, Karthago (wo ...
1. hōra , ae, f. (ωρα), I) ... ... dum veniat condictum tempus cenae, tarde ire (schleichen) horas queruntur, Sen.: mensis erat October, tertius idus Oct., horam non possum certam tibi dicere, Sen.: ...
Buchempfehlung
Seine naturalistische Darstellung eines Vater-Sohn Konfliktes leitet Spitteler 1898 mit einem Programm zum »Inneren Monolog« ein. Zwei Jahre später erscheint Schnitzlers »Leutnant Gustl" der als Schlüsseltext und Einführung des inneren Monologes in die deutsche Literatur gilt.
110 Seiten, 6.80 Euro