circum-eo u. circu-eo , īvī u. gew ... ... herumgehen, -laufen, sich herumziehen, ut circuit sol, Plin. ep.: utrum mundus terrā stante circumeat, an mundo stante terra vertatur, Sen.: hieme fascia saepius ...
co-haereo , haesī, haesum, ēre, zusammenhangen, ... ... Tusc. 3, 61. Jordan Cic. Caecin. 52), a) eig.: mundus ita apte cohaeret, ut dissolvi nullo modo queat, Cic.: aliquid eiusmodi nullā ...
dē-flagro , āvī, ātum, āre, I) niederbrennen, ... ... Suet.: aedes Nympharum manu tuā deflagravit, Cic.: fore tamen aliquando, ut omnis hic mundus ardore deflagret, Cic. – Partiz. Perf. deflagratus medial = ...
concutio , cussī, cussum, ere (con u. quatio), ... ... ) der Kraft, Macht usw. nach erschüttern, zerrütten, concussit sidera mundus, Catull.: rem publicam, Cic.: imperium, Liv.: opes Lacedaemoniorum, Nep.: concussi ...
mortālis , e (mors), zum Tode gehörig, I) ... ... et caducum, quid divinum aeternumque sit, Cic.: omne animal esse mortale, Cic.: mundus m., Cic. – b) subst.: α) mortālis, is, m., ...
sub-iaceo , iacuī, ēre, I) unten liegen, unter ... ... od. Gewalt stehen, materia subiacens deo, Lact.: subiacet deo factori mundus, Lact.: subiacent dei potestati omnia, Lact. – d) palam subiacet, ...
complexus , ūs, m. (complector), das Umfassen, ... ... Scribon. 118. – b) die räuml. Umfassung, Umschließung, qui(mundus) omnia complexu suo coërcet et continet, Cic.: lapides speculares alligati complexu silicis, ...
ōrdinātio , ōnis, f. (ordino), I) aktiv = die ... ... (voluminum) ordinationes institui, ut etc., Vitr. praef. § 5: konkr., mundus est ornata ordinatio (ein geordnetes, geregeltes Werk), Apul. de mund. ...
trifōrmis , e (tres u. forma), I) dreigestaltig, ... ... 2660): canis, Zerberus, Sen. poët. – II) dreifältig, mundus, Luft (Himmel), Meer u. Unterwelt, Ov. met. 15, 859 ...
com-plector , plexus sum, plectī (com u. plecto), ... ... .: XXXV stadiûm murus urbem complectitur, Curt.: arx ambitu XX stadia complexa, Curt.: mundus quoniam omnia complexus est (neque est quicquam quod non insit in eo) perfectus ...
singulāris , e (singuli), zum einzelnen gehörig, I) ... ... natus sit, eingeboren (griech. μονογενής), Plin.; vgl. s. hic mundus atque unigena (εις καὶ μονογενώς ουρανος γεγονώς, Plato), einzelne ...
exemplāris , e (exemplum), I) als Abschrift dienend, subst., exemplārēs, Abschriften, Kopien, omnium litterarum, Tac. ... ... . Scip. 1, 8. § 5; eminentia, Chalcid. Tim. 48 E.: mundus, ibid. 137: dignitas, ibid. 225.
in-discrētus , a, um (in u. discerno), I) ungetrennt, unzertrennlich, caput, Plin.: agricultura, Varro: ... ... Tac.: adeo omnia indiscreta (verworren, verwirrt) sunt diversissimis artibus, ut quicquid mundus muliebris vocabatur, sarcinae viriles sint, Sen.
circum-strepo , strepuī, strepitum, ere, I) etw. ... ... circumstrepit, *Sen. de ira 2, 21, 7 H.: certa cum lege canentem mundus et immenso vatem circumstrepit ore, Manil. 1, 23: pulli tremebundi circumstrepere orareque ...