mūtābilis , e (muto), wandelbar, veränderlich, launisch, omne corpus m. est, Cic.: ea forma rei publicae m. est, Cic.: m. vulgi animus, Liv.: varium et mutabile semper femina, Verg.: pectus m., das sich lenken, zureden läßt ...
2. im-mūtābilis , e (in u. mutabilis), unwandelbar, unveränderlich, spatia, Cic.: causa, Cic.: aeternitas, Cic.: necessitas, Quint.: res stabilis et imm., res imm. et aeterna, Cic.: nec magis immutabile ex vero in falsum, ...
mūtābilitās , ātis, f. (mutabilis), die Veränderlichkeit, inconstantia mobilitasque mentis, Cic. tusc. 4, 76: vernalium florum, Boëth. cons. phil. 3, 8: absol., Lucr. 2, 932. Gell. 6 (7), 11, 1. Augustin ...
mūtābiliter , Adv. (mutabilis), veränderlich, Varro sat. Men. 78. Mar. Mercat. p. 838 Migne.
1. im-mūtābilis , e (immuto), verändert, Plaut. Epid. 577.
re-puto , āvī, ātum, āre, I) rechnen, berechnen ... ... praemia an cruciatum vellet, Sall.: nec iniuriā ex his, quae tribuisset sibi, quam mutabilis esset, reputabat, schloß aus dem, was usw., Curt. – absol ...