... 173. De Wiibere muess me nid alles uf d' Nase binde. – Sutermeister, 114. ... ... »Dem sie zu Willen war.« 951. Was 's Wîb nid weis, das bringt's nid us. ( Luzern . ) ...
... 144, 16. 56. D' Narre wachse, me brûcht si nid z' b'schütte. – Sutermeister, 140. B'schütte = ... ... ) *1255. Er ist en Narr in Folio und wer's nid glaubt, ist au eso. – Sutermeister, 89; ...
1. Ach, nun fällt mi all mîn klên Geld bî. ( ... ... 806. Me muss das Geld vo de Lüte näh, me cha's nid vo de Bäume schütte. (S. 791 u. 792.) ( ...
1. Ain Herr, der zu lugen lust hat, dess diener seind alle ... ... Herens hewt fette Katten . ( Westf. ) 646. 'S isch nid gûet grossa Hera Chirsi z' ässa; si pänggla (werfen) eim d' ...
1. A guids Woat pfint a guids Oat. ( Steiermark. ) – ... ... , will oft nur saures Geld . 668. Wer um das Word nid thuet, wie um â Schlag , der erlebt kein guten Tag. – ...
... entköpft; sowie umgekehrt geköpft und nie gehauptet wird.« 452. Wer nid e b'sinnte Chopf hat, muss gut Füss ha. ( ... ... ! – Mayer, II, 224. 466. We's eina nid im Chopf het, so het 'r's nit i ...
1. Ach, du lewe Tît, hadd' öck doch gefrît, wär' öck ... ... Dr. Suringar gemeint, die nächstens erscheinen wird.) 256. Ei Zit isch nid all Zit. – Sutermeister, 143. 257. Ein jede Zeit ...
... V, 325, 244. *724. Er cha de Wii halt nid im Hals dole. – Sutermeister, 63. Dolen ... ... Wasser gegangen ist. *734. Er schütt de Wii au nid i d' Schue . – Sutermeister, 63. ...
... de Huet ûf, dass der d' Schlacht -Lüs nid verfrüred. *455. Er hat sein Maul ... ... ) ist leers. Er het Schabe 'n im Buche . Er het nid vil z' bîsse und nid vil z' krache. 'S Thau ...
1. Allein thon, allein büsst. – Franck, I, 74 ... ... mit ein garn bedeckt, der guckt doch herfür.« 115. Mer thon's nid, seit de Hallauer. – Sutermeister, 46. 116. Nach ...
1. Abgetriebene Ochsen geben zähes Fleisch . 2. Alt ... ... Pflug . 339. Wos woas dar Oux va da Muschganus, woun a nid ins Gwöülb kimp. ( Steiermark. ) – Firmenich, II, 765, ...
... moechos. ( Chaos, 988. ) *233. Er g'sehd nid über d' Nase e use. ( Luzern . ) Mangel ... ... , wenn ... – Sartorius, 175. *333. I ma nid rede wie de Ma e Nase het. – Sutermeister ...
... In der Schweiz: E leere Sack stoht nid ûfrecht. ( Sutermeister, 198. ) Aehnlich russisch Altmann VI, ... ... . In der Schweiz: Me het scho mänge Sack verbunde, er ist nid voll g'sii. ( Sutermeister, 139. ) 94. Man ...
... Kopf . Er ist sûchatzfuchswild. Me ka ne nid fîre und faste (d.i. man kann ihm nichts recht machen). ... ... ( Harrebomée, II, 109 a . ) *298. Er macht nid lang Mäusi. (S. ⇒ Löffelschleife .) – ... ... ne fut, ni ne sera, c'est le nid d'une souris dans l'oreille d'un chat. ...
1. Alle Lande seyn dess Weysen Vatterland. – Lehmann, II, 26 ... ... Land dur e Källerloch g'seh. In demselben Sinne auch: Er het si nid wit useglo; wenn d' Mueter bachet, so kan er de Wegge, ase ...
1. A Müs as iar sat üsh a Uugan. ( Nordfries. ) ... ... II, 97 b u. 100 b . ) 119. Me ka nid vom Mund ûf in Himel fahre. – Sutermeister, 130. ...
1. Allna groade kummt Hans int Wams . ( Osnabrück. ) – ... ... Neste heraus. Frz. : Un homme sans abri est un oiseau sans nid. ( Receuil, 1. ) 27. Hans ohne Sorge lässt ...
... I will en b'schlo, dass er nid muss für en andere Schmidte goh. I will dir ... ... in der Schweiz üblich noch folgende sprichwörtliche Redensarten angeführt: De Späck wird do nid tüf. Du isst me nüt as Schnitz . Er het e kurzes ...
... ) *173. Er lot si nid a de Zähne dängele 1 . – Sutermeister, 80. ... ... Stossdäge. Er lot sie mit a der Pfanne bache. Er g'hört nid guet mit em lingge-n Ellbogen. Er lachet hinnen im Mûl. Er ...
1. Das saltz geht hin, daher es kompt. – Franck, I ... ... : Il n'y a ni sel ni sauce. *70. Das gäb nid genueg für Salz uf d' Suppe . (S. ⇒ Maul ...
Buchempfehlung
Therese gibt sich nach dem frühen Verfall ihrer Familie beliebigen Liebschaften hin, bekommt ungewollt einen Sohn, den sie in Pflege gibt. Als der später als junger Mann Geld von ihr fordert, kommt es zur Trgödie in diesem Beziehungsroman aus der versunkenen Welt des Fin de siècle.
226 Seiten, 8.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro