mānsuētus , a, um (manus u. suesco), eig. ... ... (Ggstz. ferus), mansueti animi officia, eines empfindsamen Herzens, Ter.: nimium animis estis simplicibus et mansuetis, Cornif. rhet.: ut in victoria mitior mansuetiorque ...
mītigātio , ōnis, f. (mitigo), die Milderung, Besänftigung ... ... und mitleidig, Vulg. Sirach 36, 25: Plur., eius modi licentia si nimium videbitur acrimoniae habere, multis mitigationibus lenietur, Cornif. rhet. 4, ...
tumefacio , fēcī, factum, ere, Passiv tumefīo , factus ... ... 6, 6: ut nostris tumefacta superbia libris, Prop. 4, 1, 63: nimium vano tumefactus nomine gaudes, Mart. 4, 11, 1.
... (v. einer Gabe), Sen.: o nimium nimiumque oblite tuorum, Ov.: meminens naturae et professionis oblitus, Sidon. epist ... ... se in casum, Curt.: neu patruum sibi Othonem fuisse aut oblivisceretur umquam aut nimium meminisset, Tac. hist. 2, 48 extr. – m. folg. ...
trāns-curro , cucurrī od. currī, cursum, ere, I) ... ... mit Stillschweigen übergehen, in qua (narratione) sciens transcurram subtiles nimium divisiones, Quint. 4, 2, 2. – b) v. der Zeit ...
ob-surdēsco , duī, ere, taub werden, I) ... ... contra veram fidei rationem, Augustin. serm. 181, 6: obsurdescens in aliis etiam nimium seriis, taub (unempfindlich) bei usw., Amm. 19, 12, 5. ...
sollicitūdo , inis, f. (sollicitus), I) die physische ... ... (eine größere ängstliche Sorgfalt widmen) deberem, Plin. ep.: tantam etiam curam (nimium est dicere sollicitudinem) praestitit, Plin. ep.: ut praesumpta laetitia sollicitudini locum non ...