al-fabricor (ad-fabricor), ātus sum, ārī, anbauen, caverent ne quis villae adfabricaretur sepulcrum, Capitol. Aur. 13, 14: non enim frustra consuetudo quasi secunda et quasi affabricata natura dicitur, Augustin. de music ...
adūlābilis , e (adulor), I) leicht durch Schmeicheln zu gewinnen, animus, Enn. b. Non. 155, 30. – II) einschmeichelnd, schmeichlerisch, sermo, Amm. 14, 11, 11: sententia, Amm. 31, 12, 7.
commūnicor , ātus sum, āri = communico, eine Sache zu einer gemeinschaftlichen mit jmd. machen, cum alqo integram spem, Liv. 4, 24, 2 H. u. N. (H. Müller communicari non sirint).
alternātim , Adv. (alterno) = alternis, abwechselnd, wechselweise, Claud. Quadrig. b. Non. 76, 12. Amm. 29, 2, 28. Augustin. ep. 29, 11. Boëth. inst. arithm. 1, 20. Vgl. Charis. p ...
frūstrātus , ūs, m. (frustro), die Täuschung, frustratui habere, zum besten haben, foppen, Plaut. Men. 695: omnibus frustratui esse, von allen zum besten gehabt (gefoppt) werden, Non. 6, 25.
agrammatos , on (ἀγράμματος), ohne jede grammatische (gelehrte) Bildung, non debet nec potest esse architectus uti fuit Aristarchus, sed non agrammatos, Vitr. 1, 1, 13.
adūlātōriē , Adv. (adulatorius), kriechend schmeichlerisch, Non. 42, 26. Augustin. ep. 21, 1. Greg. Tur. hist. Franc. 4, 36.
auxiliātio , ōnis, f. (auxilior), die Hilfeleistung, Hilfe, Ambros. in psalm. 61, 17. Cassiod. in psalm. 26, 4. Non. 385, 5.
canālicula , ae, f. (Demin. von canalis), die kleine Rinne, Lucil. b. Non. 198, 7. Varr. r. r. 3, 5, 14. Gell. 17, 11.
cymbalisso , āre (κυμβαλίζω), die Zimbeln schlagen, Cassius Hemina b. Non. 90, 25.
crēbritūdo , dinis, f. (creber) vorkl. = crebritas, Non. 91, 30 (wo aber wohl mit Faber celeritudinem zu lesen).
fēstīnātim , Adv. (festino), eilends, Pompon. com. 13. Sisenn. hist. 4. fr. 65 (b. Non. 514, 4).
fūttiliter , Adv. (futtilis), unnütz, vergeblich, Non. 514, 13. – / Bei Apul. apol. 3 jetzt utiliter.
excissātus , a, um (excissus = exscissus v. exscindo), aufgeschlitzt, aures, Plaut. cist. fr. bei Non. 108, 17.
fascinōsus , a, um (fascinum), der eine große Rute hat, non es poëta fascinosior, Auct. Priap. 79, 4.
ergastilus , ī, m. (ergastulum), der Zuchthäusler, Lucil. 503. Auct. inc. bei Non. 447, 8.
commūnitus , Adv. (communis), insgesamt, gemeinschaftlich, Varr. div. rer. fr. b. Non. 510, 5.
cinefactus , a, um (cinis u. facio; vgl. Non. 93, 33), zu Asche geworden, Lucr. 3, 904.
celeritūdo , inis, f. (celer), die Schnelligkeit, Varr. r. r. 3, 12, 6. Non. 532, 32.
dēbilitātē , Adv. (debilitatus v. debilito), gelähmt, Non. 98, 18.