ob-sequor , secūtus sum, sequī, I) jmdm. ... ... Ter.: tibi roganti, Cic.: patri obsequi et parēre, Gell.: de te tibi obsequor, Cic.: obs. alci in omnibus et severioribus consiliis, Eutr.: obsequendi sedulitas, ...
obsecula (opsecula), ae, f. (obsequor), die Willfahrerin, Laev. erotop. fr. 6 M. ( bei Charis. 288, 11).
obsequium , iī, n. (obsequor), die Nachgiebigkeit, Willfährigkeit, Gefälligkeit, Dienstbeflissenheit, bes. die sich hütet, den Launen anderer zu nahe zu treten, I) im allg., Ter., Cic. u. Liv.: amantis, Ov.: caelibis, Hor.: ...
obsequēns , entis, PAdi. (v. obsequor), nachgiebig, willfährig, I) im allg.: patri sum obsequens, Ter.: ubi iidem equi obsequentes alteri equiti, alteri contumaces sunt, Sen. – animus omni umore obsequentior, Sen.: tibi obsequentior, Ps. ...
obsequēla (obsequella), ae, f. (obsequor), die Nachgiebigkeit, Willfährigkeit, Afran. com. 257. Turpil. com. 63 u. 210. Prud. cath. 7, 51. Hieron. in epist. ad Tit. 2: obs. legis, Augustin. de ...
obsecūtor , ōris, m. (obsequor), einer, der gehorcht, legis, Tert. adv. Marc. 4, 9 extr.: uti se obsecutoribus ad cupita, Iul. Val. 3, 2 (3, 1).
obsecūtio , ōnis, f. (obsequor), die Willfährigkeit, der Gehorsam, Arnob. 6, 17 u.a.
scurrīliter , Adv. (scurrilis), possenreißermäßig, in tanta re ... ... , 25, 3: iocari, Iustin. 24, 6, 4: Nbf., scurruliter obsequor, Porphyr. Hor. ep. 1, 17, 19.
obsequibilis , e (obsequor), nachgiebig, willfährig, Gell. 2, 29, 12.
cupio , īvī od. iī, ītum, ere (vgl. ... ... Cic. – u. so auch cupio omnia rei publicae causā, Cic.: tamen obsequor homini familiarissimo C. Avianio Flacco, cuius causā omnia cum cupio, tum mehercule ...