omniciēns , entis (omnis u. cieo), alles erregend, sensus, Lucr. 2, 942 Bernays (Lachmann u. Brieger omnituentes).
omnivomus , a, um (omnis u. vomo), alles ausspeiend od. auswerfend, Oceanus, *Anthol. Lat. 78, 14 M.
omnicanus , a, um (omnis u. cano), überall singend, -ertönend, oratio, Apul. flor. 13.
omnisonus , a, um (omnis u. sono), überall ertönend, Mart. Cap. 9. § 912 u. § 921. Paul. Nol. carm. 24, 81.
omnicolor , ōris (omnis u. color), von allen Farben, Lucil. 311. Prud. perist. 12, 39.
omnivagus , a, um (omnis u. vagus), überall umherschweifend, Diana, Cic. de nat. deor. 2, 68.
2. omnigenus , a, um (omnis u. gigno), alles hervorbringend, Prud. c. Symm. 1, 13.
omnivolus , a, um (omnis u. volo), alles wollend, Iuppiter, Catull. 68, 140.
omnipater , tris, m. (omnis u. pater), der Allvater, Prud. perist. 3, 70.
omnivorus , a, um (omnis u. voro), alles verschlingend, Plin. 25, 94.
contemptor , ōris, m. (contemno), der Geringschätzer ... ... . Marius), Val. Max.: religionum, Suet.: gratiae, Liv.: mortis, Sen.: omnis periculi, Curt.: vulnerum (v. Löwen), Plin.: sui, Geringschätzer eigenen ...
repentīnus , a, um (repens), plötzlich, plötzlich aufgetaucht (emporgekommen ... ... , Cic.: ignoti homines et repentini, Cic. Brut. 242; vgl. ubi omnis repentina et ex virtute nobilitas sit, Liv. 1, 34, 6. – ...
omnipotēns , entis (omnis u. potens), allmächtig, Neptunus, Turpil. com. fr.: Iuppiter, Enn. ann. fr., Catull. u. Val. Max.: Fortuna, Verg.: deus, Eccl.: ego omnipotens ted posco, Enn. tr. fr. – ...
quadrātūra , ae, f. (quadro), I) die Verwandlung ... ... . 107, 7; 112, 10. Chalcid. Tim. 35 u. 38: omnis mensurae huius qu., Gromat. vet. 206, 15: qu. agri, ibid. ...
omnifāriam , Adv. (omnis, s. Prisc. part. XII vers. Aen. 2, 60), allseitig, überall, in jeder Weise, Gell. 12, 13, 20. Macr. sat. 7, 13, 10. Apul. de deo Socr. prol. p ...
arrogantia , ae, f. (arrogans), die Anmaßung, ... ... (Ggstz. humilitas), ex arrogantia odium, ex insolentia arrogantia oritur, Cic.: cum omnis arrogantia odiosa est, tum illa ingenii atque eloquentiae molestissima, Cic.: huius arrogantiam ...
coniūnctim , Adv. (coniunctus), in Gemeinschaft, gemeinschaftlich (Ggstz. separatim), huius omnis pecuniae c. ratio habetur, Caes. b. G. 6, 19, 2: c. de ea re refertur a consulibus, SC. vet. in Cic. ...
improbātio , ōnis, f. (improbo), die Mißbilligung, Verwerfung (Ggstz. probatio, approbatio), ista omnis, Cic.: testium, Cornif. rhet.: improbatione hominis uti, Cic.
omnifārius , a, um (omnis), allseitig, commutatio, Chalcid. Tim. 76. – / Cael. Aur. de morb. acut. 3, 16, 129 steht Adv. omnifariam.
cunctātrīx , trīcis, f. (Femin. zu cunctator), die Zauderin, Zögerin, lenta virtus omnis et diuturna c., Ambros. epist. 67, 5.