con-texo , texuī, textum, ere, zusammenweben, -flechten, ... ... Lagen usw. zusammensetzen, a) mater. Ggstde.: sic deinceps omne opus contexitur, Caes.: c. equum trabibus acernis, Verg.: u. als t ...
con-tego , tēxī, tēctum, ere, bedecken, I) ... ... contexerat, Curt.: platani et populi contegunt ripas, Curt.: u. im Passiv, opus, quod vineis contectum erat, Liv.: sedes consecrata deo undique ambientibus ramis contecta ...
arbiter , trī, m. ( von ar = ad u. ... ... confugere, Cic.: uti alqo arbitro, Cic.: nihil ad id quidem arbitro aut iudice opus est, Liv.: utrum iudicem an arbitrum dici oporteret, Cic. – Übtr., ...
in-cipio , cēpī, ceptum, ere (in u. capio), ... ... .: bellum (Ggstz. bellum deponere), Sall.: proelium, Sall.: pugnam, Liv.: opus, Liv.: facinus, Sall.: quid incipiam? Ter. – Passiv, proelium ...
im-petro , āvī, ātum, āre (in u. patro), ... ... temptant, Caes.: regem hominem esse, a quo impetres, ubi ius, ubi iniuria opus sit, von dem man erlangen kann, was einem gerade vorteilhaft ist, Recht ...
calidus (zsgzg. caldus), a, um, Adi. m. ... ... «, noch frisch = auf der Stelle herbeigeschafft, -gemacht usw., opus est quadraginta minis celeriter calidis, Plaut.: mendacium c., frischbackene Lüge, Plaut ...
trīstis , e (vielleicht zu griech. δρῑμύς, scharf, durchdringend), traurig, betrübt, verstimmt, verdrießlich, v. ... ... et severum dicendi genus, Cic.: triste responsum, Liv.: tristior sententia, Liv.: sermone opus est modo tristi, modo iocoso, Hor.
reficio , fēcī, fectum, ere (re u. facio), I ... ... = ausbessern, naves, classem, Caes.: aedes, Cic.: muros, Caes.: opus, Cic.: cloacam, ICt.: aedem Cereris et in melius et in maius, ...
dē-cerpo , cerpsī, cerptum, ere (de u. carpo), ... ... α) einen Teil vom Ganzen abrupfen, atque ita decerpens aequabat semper opus dens, Catull. 64, 315: oscula mordenti rostro, Catull. 68, 127. ...
... Cic. de fato 17: emas non quod opus est, sed quod nec. est, Cato in Sen. ep. ... ... Gaius inst. 3, 206 u. Spät. – β) (wie opus habeo) m. Abl., nötig haben, bedürfen, non ...
ambāges , is, f. (Nomin. Sing. Tac. hist. ... ... übtr.: a) Umschweif, Weitläufigkeit, amb. alci narrare, Ter.: quid opus est me multas agere ambages? was soll ich viel Worte machen? Plaut ...
re-condo , didī, ditum, ere, I) wieder ... ... verbergen, verstecken, 1) eig.: a) übh.: quod celari opus erat habebant sepositum ac reconditum, Cic.: opes, Ov.: (sacra) in doliis ...
oportet , tuit, ēre, verb. impers., es muß, ... ... quare pransum ac paratum esse hominem oportet, Varro fr.: hoc fieri et oportet et opus est, Cic.: signum ablatum esse non oportuit, Cic.: quos reduci oporteat, ...
Oedipūs , podis u. pī, Akk. podem u. ... ... bin kein Ödipus, der alle Rätsel lösen könnte, Ter. Andr. 194: Oedipo opus coniectore est, Plaut. Poen. 443. – Stoff einer Tragödie des Sophokles, ...
ap-probo (ad-probo), āvī, ātum, āre, I) ... ... zur Zufriedenheit jmds. liefern, ganz nach Verabredung vollendet übergeben, opus, Vitr. u.a.; vgl. die Auslgg. zu Phaedr. 4, ...
af-firmo (ad-firmo), āvī, ātum, āre, I) ... ... Akk. u. Infin., Cels.: m. de u. Abl., quid opus est de Dionysio tam valde affirmare? Cic.: si ulla alia de re obscura ...
dē-canto , āvī, ātum, āre, absingen, I) ... ... Cic.: haec decantata erat fabula, Cic. – m. Dat., nec mihi opus est Graeco aliquo doctore, qui mihi pervulgata praecepta decantet, Cic. – m ...
vellico , āvī, ātum, āre (Intens. v. vello), ... ... . carm. 36, 3: absol., minime malefica (est apis), quod nullius opus vellicans facit deterius, Varro r.r. 3, 16, 7. – II) ...
antisto (ante-sto), stitī, stāre, voranstehen, übtr ... ... antestaret eloquentia innocentiae, Nep. – bl. alci, zB. quantum dei opus humanis operibus antistet, Lact. 7, 2, 5. – alqm alqā re, ...
spissus , a, um, dicht, dick, I) ... ... zögernd, langsam, iter, Turpil. fr.: exitus spissi et producti, Cic.: opus sp. et operosum, Cic.: etiamsi est aliquanto spissius (gar nicht recht ...
Buchempfehlung
Diese »politische Komödie in einem Akt« spiegelt die Idee des souveränen Volkswillen aus der Märzrevolution wider.
30 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro