Kiel , I) des Schiffes: carīna. – II) Federkiel: caulis pennae. – penna (die ganze Feder).
Spule , der Feder, caulis pennae (der Kiel der Feder). – penna (die ganze Feder).
flügge , volandi potens (fliegen könnend). – adultus (groß geworden). – confirmatus (kräftig geworden). – noch nicht s., infirmus. – s. sein, pennas habere; pinnulis uti posse: das Junge wird s., pennae nascuntur pullo.
sopōrus , a, um (sopor), voll Schlafes, I) ... ... Stat. Theb. 1, 403: quies, Chalcid. Tim. 248: soporae (Somni) pennae, Sil. 10, 354 sq.: amnis, v. der Lethe, Sil. ...
vīpereus , a, um (vipera), I) von Vipern ... ... dentes, Ov.: anima, Gifthauch, Verg.: crinis Discordiae, Schlangenhaar, Verg.: pennae, geflügelte Schlangen, Ov. – II) Schlangen an sich habend, ...
Federheld , ein F. sein, calamo et atramento militare; bellum ... ... plumeus. – Federkasten , theca calamaria. – Federkiel , caulis pennae. – penna (Feder übh.). – Federkissen , culcita plumea. – ...
Schwingen , die, des Vogels, pennae od. pinnae; alae.
inter-lūceo , lūxī, ēre, I) dazwischen od. ... ... plerumque interlucent (im Bernstein), Tac. Germ. 45, 4: quarum (avium) pennae per obscurum emicant et interlucent, Solin. 20, 3: lilia luteolis interlucentia sertis ...
āla , ae, f. (v. ago ... ... Flügel des Vogels usw. als das In-Bewegung-Setzende (während pennae = der Flügel des Vogels als Gefieder), I) eig.: alae pennae, Plaut.: galli plausu premunt alas, Cic.: levare se alis, v. ...
āēr , āeris, Akk. āerem u. āera, m. ... ... Duft, Geruch, den die Luft zuführt, die Witterung, aër pennae odoratae, Lucan.: externa nec perdidit aëra terra, Lucan. – / aër ...
sono , sonuī, sonitum, āre (sonus), I) intr.: 1) ... ... krachten, Curt.: hirundo umida circum stagna sonat, schwirrt um usw., Verg.: pennae sonuere per auras, Ov.: in omne latus diffusa sonabat flamma, Ov.: ambusti ...
rōro , āvī, ātum, āre (ros), I) intr. ... ... übtr., träufeln, 1) = triefen, feucht sein, rorant pennae, Ov.: capilli rorantes, Ov.: rorabant sanguine vepres, Verg.: rorantes lacte capellae ...
iacto , āvī, ātum, āre (Intens. v. iacio), ... ... Fieberglut hin u. her w., Cic.: iactatus crinis per auram, Ov.: iactatae pennae, Ov.: iactata per orbem fax, Ov. – 2) insbes., ...
Dicta , ae, f. u. Dictē , ēs. f ... ... , 536 (wie D. Iuppiter, Min. Fel. 21, 2): arundo, pennae, der als Bogenschützen berühmten Kretenser, Sil.
2. dē-cido , cidī, ere (de u. cado), ... ... , Cels.: capita omnibus simul statuis deciderunt, Suet.: equo dentes decidunt, Plin.: pennae, pavoni quae deciderant, Phaedr.: omnis fructus (= lana) iam illis (ovibus) ...
mendāx , ācis (mentior), I) der gern Erdichtetes, Unwahres vorgibt, unwahr, lügenhaft, α) absol. (Ggstz. verus): homo mendax, Cic ... ... Ov.: infamia, Hor. – c) nachgeahmt, nachgemacht, os, Tibull.: pennae, Ov.
dēbilis , e, Adi. m. Compar. (urspr. ... ... Wesen selbst: crus, Suet.: lingua, Mart.: manus, Ov.: membra, Sen.: pennae (Amoris), Ov.: corpus (Ggstz. corpus firmum), Cic.; u. ...
re-vīvīsco , vīxī, ere, wieder lebendig werden, wieder aufleben ... ... occĭdunt et revivescunt, welken dahin u. blühen wieder auf, Min. Fel.: pennae avulsae reviviscunt, wachsen wieder, Plin. – II) übtr., reviviscere memoriam ...
flammifer , fera, ferum (flamma u. fero), Flammen ... ... aestus, Sen. poët. – II) übtr., feurig, hitzig, pennae (Cupidinis), Sil.: calor, Petron.: mens Sil.: nox, Lucan.
Buchempfehlung
Die zentralen Themen des zwischen 1842 und 1861 entstandenen Erzählzyklus sind auf anschauliche Konstellationen zugespitze Konflikte in der idyllischen Harmonie des einfachen Landlebens. Auerbachs Dorfgeschichten sind schon bei Erscheinen ein großer Erfolg und finden zahlreiche Nachahmungen.
554 Seiten, 24.80 Euro