prīmōpīlus , ī, m., s. 1. pīlus.
ālipilārius , ī, m. (ala u. pilus) = alipilus, Gloss. ›alipilarius, δρωπακιστής‹).
prīmipīlārius , a, um (primipilus, s. 1. pīlus) = primipilaris no. II, ordo, Cod. Theod. 13, 5, 14. – subst. = primipilaris no. I, B, 1, Spart. Did. Iul. 5, 1 u. ...
1. sto , stetī, statum, stātūrus, āre (Stamm sta ... ... stabat in his (lucis) ingens quercus, Ov.: in cava nullus stet tibi nare pilus, Ov.: stant saxa antro, Ov.: stramenta stantia in segete relinquit, ut ...
cado , cecidī, cāsūrus, ere (altind. çad-, Perf. ... ... donec crustae cadant, Cels.: vitiosi ungues cadunt, Cels.: cadunt capilli, Petr.: cadit pilus quadrupedibus, Plin.: a fronte (am Vorderhaupt) cadunt pili, Vulg.: tondenti ...
nāris , is, f. (altind. Dual nāsā, Nase, ... ... – poet. = die Nase, in cava nullus stet tibi nare pilus, Ov.: de nare loqui, durch die Nase reden, Pers. – ...
ruber , bra, brum (altind. rudhirás, griech. ε ... ... .: color ex rubro subniger, schwärzlich mit Rot vermischt, schwärzlichrot, Cels.: rubrior pilus, Plin.: ruberrimum nitrum, Cels.: uva Aminea est ruberrima, Scrib.: aequor rubrum ...
1. aereus , a, um (aes), I) aus Erz, ... ... , 7. – b) aereum, ī, n., die Kupferfarbe, pilus aereo similis, Plin. 8, 212. – II) mit Erz ...