clāmo , āvi, ātum, āre (vgl. calare, clarus), ... ... Testam. porc. § 14 (in Haases opusc. 2, 180): amicos ad prandium, Anthol. Lat. 326 R. (lemm.). – 2) (in Prosa ...
... num locum ad spectandum dare? aut ad prandium invitare? Minime, sed vulgo, passim. Quid est vulgo? Universos, Cic ... ... obsignabantur, Caes. – ut v. milites ab signis discederent, Caes.: ad prandium vulgo (massenweise) vocati, Cic.: v. facturos alia (incendia), ...
dē-icio , iēci, iectum, ere (de u. iacio), ... ... Cic.: antemnas, Caes.: crines, unordentlich herabfallen lassen, Tac.: pernam et prandium, in den Topf werfen, Plaut.: ramenta pellis cervinae deiecta pumice, ...
crūdus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... .: qui de conviviis auferantur crudique postridie se rursus ingurgitent, Cic.: cum ad illud prandium crudior venisset, Cic.: Roscius crudior fuit, Cic.: quantulum ex ista fera periculose ...
1. invīto , āvī, ātum, āre, höflich auffordern, einladen ... ... bewirten, a) alqm, zB. eius comites, Cic.: alqm ad prandium, Cic.: alqm ad convivium magnum, Ambros.: alqm ad cenam, Liv., Vitr ...
ac-cūro (ad-cūro), āvi, ātum, āre, Sorgfalt ... ... sub tecto, Cic. fr. bei Col. 12. pr. § 2: prandium alci, Plaut.: barbam psilothro, pflegen, Lampr.: melius accurantur, quae etc ...
canīnus , a, um (canis, s. Prisc. 2, ... ... dem äußern Ansehen nach, dentes, Augen-, Spitzzähne, Cels.: urtica, Plin.: prandium, bei dem kein Wein getrunken wird, Varr. fr. – u. ...
propter (v. prope st. propiter), I) Adv., ... ... Seine kommen, Cato fr.: so auch propter viam illi sunt vocati ad prandium, sind um das Ihrige gekommen, Plaut. – bei Pers., propter ...
fabrico , āvi, ātum, āre (faber), Nbf. zu fabricor ... ... 2) im weitern Sinne, übh. anfertigen, bereiten, bilden, ilico prandium fabricatur opipare, Apul.: dum verba fabricentur, Quint. – II) übtr.: ...
cōn-ficio , fēci, fectum, ere (con u. facio), ... ... , Col. – u. übh. verarbeiten = verzehren, prandium, Plaut.: plures iam pavones confeci, quam tu pullos columbinos (scherzh.), ...
cor-rumpo , rūpī, ruptum, ere (con u. rumpo), ... ... res, quae ad victum parari solent, Auct. b. Afr.: Aeschinus odiose cessat; prandium corrumpitur, Ter.: assa caro danda est et valens, quae non facile corrumpitur, ...
prō-mitto , mīsī, missum, ere, vorwärts-, vor-, hervorgehen ... ... promittis ad cenam nec venis, Plin. ep.: u. so ego illi ad prandium promisissem, ad cenam renuntiassem (abgesagt), Sen. rhet.: simul ...
re-nūntio , āvī, ātum, āre, I) zurückberichten, - ... ... absagen, ren. ad alqm, Plaut. Stich. 599: ego illi ad prandium promisissem, ad cenam renuntiassem! Sen. suas. 2, 12. – b) ...
dē-subitō , Adv., urplötzlich, ganz plötzlich, d. ... ... tam repente ad me venisti, Titin. com. fr.: si apud te eveniat desubito prandium, Plaut.: aere congesto funus d. esset ornatum, Cic. de rep. 6 ...
abs-tēmius , a, um (nach Gell. 10, 23, ... ... . prof. (XVI) 5, 20. p. 58 Schenkl. – meton., prandium, ein einfaches (ohne Genuß von Wein), Gell. 13, 30, 16 ...
verēcundē , Adv. (verecundus), schüchtern, blöde, sittsam, bescheiden, tum ille timide vel potius verecunde... inquit, Cic.: tueri (eas) haud secus ... ... matres iussit, Liv.: verecundius hac de re iam dudum loquor, Cic.: verecundius ad prandium invitavit, Amm.