pūrgāmentum , ī, n. (purgo), I) der Unrat, Schmutz, 1) übh.: urbis, Liv.: hortorum, Tac.: inter purgamenta et iactus (Wegwürfen) cenantium, Sen.: pulvis reliquaque humi purgamenta, Dict.: sacrum illud caput (Catonis) purgamentis ...
circum-pūrgo , āre, ringsum reinigen, clavum pedis, Cels. 5, 28, 14: dentem, Cels. 7, 12, 1: außerdem Itala deuter. 30, 6. Ambros. de spir. scto. 1, 10. § 113 in.