in-opīnātus , a, um, I) passiv = unvermutet, überraschend, α) übh., res, Cic.: malum, Caes.: bellum, Iustin.: finis vitae, Suet.: cum hoc illi inopinatum accĭdisset, Cic.: inopinatissimus sensus, Augustin. de trin. 7, ...
philologus , a, um (φιλόλογος), die Wissenschaften liebend, wissenschaftlich, gelehrt, I) adi.: res, Vitr. 6. praef. 4: homines, Sen. apoc. 5, 4. ...
im-prōvīsus , a, um (in u. provideo), nicht vorausgesehen, unvermutet, res, Cic.: adventus, Cic.: cum hoc illi improvisum atque inopinatum accidisset, Cic.: improvisi aderunt, Verg.: quo improvisior graviorque pestis fuit, Tac. ann. 2, 47: ...
... Widerhall, quam grata et consona res., Ambros. hexaëm. 3, 5. § 11: clamor iucunditatis, laetitiae res., Ambros. in psalm. praef. § 9: caelestis oraculi res., Heges. 4, 17. – citharae blanda res., Cassiod. var. 2, 40, 12. – II) übtr., ...
gnōmonicus , a, um (γνωμονι ... ... den Sonnenweiser oder die Sonnenuhr betreffend, I) adi.: res, Vitr.: rationes, Vitr. – II) subst.: 1) gnōmonica, ae, ...
subtīliter , Adv. (subtilis), fein, zart, I) eig.: res subtiliter conexae, Lucr.: dividere alqd, Plin.: fodere, nicht tief, Pallad. – II) übtr.: a) fein, scharfsinnig, gründlich, genau, iudicare, Cic.: ...
subitārius , a, um (subitus), was plötzlich-, in Hast geschieht ... ... schnell ausgehoben, -zusammengebracht, Liv.: dictio, aus dem Stegreif, Gell.: res subitaria est, Plaut. – neutr. pl. subst., subitaria (Stegreifreden) ...
versiculus , ī, m. (Demin. v. versus), die ... ... übh.: epistulae, Cic.: uno versiculo (die Formel videant consules, ne quid res publica detrimenti capiat), Cic. Mil. 70. – b) in Gedichten, ...
superlātio , ōnis, f. (superfero), I) als t.t ... ... veritatis, Cic.: u. ohne veritatas, Cornif. rhet.: si aliquam superlationem res capit, Arnob. 1, 51. Vgl. supralatio. – II) als ...
impudenter , Adv. (impudens), schamlos, unverschämt, ungebührlich, ... ... , Ter.: imp. mentiri, Cic.: uti verbo non imp., Cic.: quae tanta res est, ut imp. ficta sit, Liv.: Compar., multo impudentius dicere, Cic ...
per-modicus , a, um, sehr mäßig, sehr klein, unbedeutend, locus, Suet.: res familiaris, Suet.: dos, Ulp. dig.: somni fuit permodici, Capit. – neutr. pl. subst., ut illa ipsa permodica, si mensae prandioque superessent, quamvis ...
tumultuōsē , Adv. (tumultuosus), lärmend, mit Lärmen, geräuschvoll, tumultuose et cunctis copiis, Afran. com. fr.: adeo tum. excepta est (res) clamoribus undique, Liv.: veniunt iterum atque tertium tumultuosius, Cato fr.: senatus ...
venerārius , a, um (v. Venus, wie venero), zur Liebe gehörig, res, Beischlaf, Petron. 61, 7: u. so voluptas, Schol. Bern. Verg. ecl. 6, 26. – subst., venerāriī, ōrum, ...
frūctifico , āre (fructus u. facio), I) intr. ... ... od. tragen, Calp. ecl. 4, 91. Tert. de res. carn. 52. Sulpic. Sev. dial. 1, 13, 3. Hieron. ...
venēnārius , a, um (venenum), zum Gifte gehörig, Gift-, calix, Giftbecher, Tert. de res. carn. 16: aconita, herba venenaria, Gloss. IV, 205, 7. – subst., venēnārius, iī, m., der Giftbereiter, ...
immunditia , ae, f. (immundus), die Unreinlichkeit, ... ... ), 21. Ulp. dig. 43, 23, 1. § 2. Tert. de res. carn. 47 u. oft bei den Eccl. (s. Bünem. ...
sōcorditer , Adv., doch nur im Compar. (socors), ... ... milites occepere, Sall. hist. fr. 3, 71 (86): ab Albanis socordius res acta, Liv. 1, 22, 5: hostis successu rerum socordius agens, Tac ...
iūrulentus , a, um (1. ius), mit einer Brühe versehen, caro, cibus, Cels.: res (Ggstz. assa res), Cels. – neutr. subst., Varro LL. 5, 120: plur., ...
turpiculus , a, um (Demin. v. ... ... , gar entstellt, I) eig.: nasus, Catull. 41, 3: res quaedam, Varro LL. 7, 97. – II) bildl.: res turpiculae et quasi deformes, Cic. de or. 2, 248.
dēgustātio , ōnis, f. (degusto), das Kosten, aceti, Ulp. dig. 33, 5, 3: carnis, Tert. res. carn. 34 in.: bes. das Kosten des Weins, die ...
Buchempfehlung
Als leichte Unterhaltung verhohlene Gesellschaftskritik
78 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Michael Holzinger hat für diese preiswerte Leseausgabe elf der schönsten romantischen Erzählungen ausgewählt.
442 Seiten, 16.80 Euro