texo , texuī, textam, ere (altind. takšati, zimmert ... ... , Sen. poët.: texta purpura, Mart. – v. der Spinne, quasi rete, Cic.: texens aranea telam, Catull.: in vacuo texetur aranea lecto, Prop.: ...
pecu , Dat. ū, Abl. ū, Plur. ... ... a pecu cetero absunt, ibid. 1139 a G.: non vides referre me uvidum rete, sine squamoso pecu? Plaut. rud. 942. – Plur., Varro, ...
mitto , mīsī, missum, ere, gehen-, laufen lassen, ... ... , hinwerfen, Phaedr. 1, 23, 3; 2, 3, 2. – rete, auswerfen, Hieron. epist. 71, 1. – im Bilde, ...
iacto , āvī, ātum, āre (Intens. v. iacio), ... ... dato, Ov. art. am. 2, 204. – b) auswerfen, rete, Cels. dig. 19, 1. 12. – c) abwerfen, wegwerfen ...
vēnor , ātus sum, ārī (vielleicht zu altind. veti, ... ... ), Plaut. Stich. 139: iubeas unā operā me piscari in aëre, venari autem rete iaculo in medio mari, Plaut. asin. 100. – II) tr. ...
1. claudo , clausī, clausum, ere, in der Volksspr. ... ... nemorum saltus, Verg.: colles indagine, Tibull.: valles insidiis, Tibull.: capreas leporemque rete, Ov. – c) übh. = umgeben, quae macerie ...
2. pessum , Adv. (viell. aus pet-tum, ... ... Cic. fr., Plaut. u. Tac. – ferner abiit rete pessum, Plaut.: p. mergere, Prud.: p. sidere, auf den Grund ...
sub-dolus , a, um, heimtückisch, hinterlistig, schleichend, trügerisch, v. Pers., Plaut., Sall. u.a.: verb. ... ... audax, subdolus, varius, Sall.: subdolus ac versutus animus, Vell.: oratio, Caes.: rete, Mart.: loci forma, Tac.
iaculātor , ōris, m. (iaculor), der Schleuderer, Abwerfer ... ... II) insbes.: A) der Fischer mit dem Wurfnetz (rete iaculum), Plaut. fr. bei Isid. orig. 19, 5, 2. ...