rōstrum , ī. n. (rōdo), das Nagewerkzeug, I) eig., beim Geflügel, der Schnabel, bei anderen Tieren der Rüssel, die Schnauze, Cic. u.a.: v. Munde der Menschen, ...
lupus , ī, m. (altind. v ka-ḥ, ... ... Wolf, I) eig.: genus acre luporum atque canum, Verg.: lupi rostrum (Schnauze), Plin.: lupi barba, Wolfsbart (poet. = Wolfsschnauze), ...
sīmus , a, um (σιμός), von ... ... plattnäsig, stumpfnäsig, Mart.: u. so simis naribus, Sen. fr.: rostrum, Plin.: a parte, quā sima est, Cels. – prägn ...
rāster , trī, m. (v. rado, wie culter ... ... ī, n. (v. rado, wie rutrum v. ruo, rostrum v. rodo), die zum Bearbeiten des Bodens (Jäten, Hacken usw.) ...
Rüssel , rostrum. – proboscis, cĭdis, f . (προβοσκίς), rein latein. manus (der R. des Elefanten).
rōstra , ōrum, n., s. rōstrum.
1. corneus , a, um (v. cornu), I) aus Horn, hörnern, rostrum, Cic.: ora (n. plur.), Ov.: lanterna, Mart. – II) hornartig, A) = trocken –, fest wie Horn, corpora ...
re-sīmus , a, um, aufwärts gebogen, aufgeworfen, lamina, Cels.: ferulae, Cels.: ossa, Cels.: labra canis, Varro: nares, der Rinder, Colum.: nares a fronte resimae, der Affen, Ov.: rostrum hippopotami, Plin.
ob-uncus , a, um, einwärts gebogen, gekrümmt, rostrum, Verg.: pedes aquilae, Ov.: falx, Arnob.
prae-fīgo , fīxī, fīxum, ere, vorn anheften, vorstecken, I) eig.: arma puppibus, Verg.: rostrum lupi villarum portis, Plin.: capita in hastis, Verg.: ripa praefixis sudibus munita, Cic.: caput praefixum hastae, Suet.: praefixa contis capita gestabantur ...
Schnauze , os (der Mund im allg., der Menschen u. Tiere, z.B. ore catulos transferre). – rostrum (das spitz zugehende Maul der Tiere; dann auch im gem. Leben = Mund des Menschen; endlich = Dille an einer Lampe).
red-uncus , a, um, zurückgekrümmt, a) = auswärts gebogen, -gekrümmt (Ggstz. aduncus), cornua ... ... Plin. 11, 125. – b) = einwärts gebogen, -gekrümmt, rostrum (aquilae), Ov. met. 12, 562.
Schnabel , rostrum (scherzhaft auch = Mund).
rōstrātus , a, um (rostrum), mit einem Schnabel-, mit einem Haken-, mit einer krummen Spitze u. dgl. versehen, geschnäbelt, vorn gekrümmt, Schnabel-, Haken-, falx, Colum.: vectis, Plin. – bes. von den am Vorderteile mit ...
im-modicus , a, um (in u. modicus), das Maß überschreitend, unmäßig, I) eig.: rostrum, Ov.: frigus, Ov.: tempestates, Suet.: oratio, unmäßig lang, Plin ...
rōstellum , ī, n. (Demin. v. rostrum), das Schnäbelchen, Schnäuzchen, pullorum (avium), Colum.: muris, Plin.
rōstrālis , e (rostra, s. rōstrum), zu den rostra gehörig, tabula, Sidon. epist. 1, 11, 3.
mucrōnātus , a, um (mucro), mit einer Spitze versehen, spitz, rostrum, Plin. 32, 15: folia Plin. 16, 90 u. 25, 161.
repandirōstrus , a, um (repandus u. rostrum), mit aufwärtsgebogenem Rüssel, pecus Nerei, die Delphine (Meerkälber), Pacuv. tr. 408 (bei Quint. 1, 5, 67).
Schiffsschnabel , rostrum navis.
Buchempfehlung
Das chinesische Lebensbuch über das Geheimnis der Goldenen Blüte wird seit dem achten Jahrhundert mündlich überliefert. Diese Ausgabe folgt der Übersetzung von Richard Wilhelm.
50 Seiten, 3.80 Euro