sacerdōtium , iī, n. (sacerdos), das Priestertum, ... ... . maximum Lact.: sacerdotio praedita (Vestalis), Cic.: sacerdotium inire, Cic.: augurale sacerdotium habere, Lact.: duo sacerdotia habere, Liv.: sacerdotiis praeesse, Cic.: sacerdotio praeficere alqm, Plin.: civitatis sacerdotium gerere (bekleiden), ...
Caenīna , ae, f. (Καινίνη ... ... , 68. – Dav.: a) Caenīnēnsis , e, cäninensisch, sacerdotium, Corp. inscr. Lat. 6, 1598: Plur. subst., Caenīnēnsēs, ...
augurālis , e (augur), zum Augur gehörig, Auguren-, Weissage-, ... ... Cic.: libri, Cic.: insignia, Liv.: verbum, Gell.: alites, Amm.: aug. sacerdotium habere, Lact. – II) subst., augurāle, is, n., 1) ...
Priesteramt , sacerdotium. sacerdotale munus od. officium (im allg.). – flaminium (bei einer einzelnen Gottheit). – ein Pr. antreten, sacerdotium inire; sacerdotio praeesse coepisse: ein Pr. verwalten, sacerdotium habere; sacerdotio praeesse.
Sonnenpferd , equus Solis. – Sonnenpriester , -priesterin , Solis sacerdos. – jmd. zum S., zur S. machen, alqm oder alqam Solis sacerdotio praeficere. – Sonnenpriesteramt , -priestertum , Solis sacerdotium.
Hohepriester , sacerdos summus od. maximus. – die Stelle u. Würde des H., das Hohepriesteramt , sacerdotium summum od. maximum. – hohepriesterlich , durch den Genet. sacerdotis summi (z.B. potestas).
Priesterwürde , sacerdotium.
lebenslänglich , qui, quae, quod viventi non adimitur (was jmdm., solange er lebt, nicht genommen wird, z.B. munus, sacerdotium: u. annua, n. pl. [Jahresgehalt]). – aeternus. ...
quīndecimvirālis , e, I) die quindecimviri betreffend, Quindecimviral-, sacerdotium, Tac. ann. 11, 11. – II) zu den Priestern der Magna Mater gehörig (s. oben quindecimvir no. I), sacerdos XV viralis matris deûm, ...
Pfarramt, -dienst , sacerdotium, verwalten, gerere.
im-praevāricābilis , e (in u. praevaricor), ohne Fehl, ohne Sünde, sacerdotium, Ambros. de fuga saec. 3, 16.
1. gero , gessī, gestum, ere, tragen, I ... ... od. honores, Nep., od. potestatem, Cic.: imperium, Nep.: civitatis sacerdotium, Vitr.: sine suffragio populi aedilitatem, Plaut. – u. als ...
in-eo , iī, (selten īvī), itum, īre, I ... ... . – magistratum, consulatum, Cic.: honores (Ggstz. finire), Vell.: tribunatum, sacerdotium, Vell.: imperium, Suet.: ipse ego paulipser pro te munera tua inibo, ...
1. aliēnus , a, um (alius), Adi. m. ... ... , durch die einem andern zugedachte Wunde, Verg. – m. Dat., sacerdotium genti conditoris haud alienum, Liv. 1, 20, 3. – subst., ...
cultūra , ae, f. (colo), die Pflege, Abwartung ... ... Plur., ritus sacrorum et culturae, Lact. epit. 23, 1: omnium culturarum sacerdotium, Lampr. Heliog. 3, 5: culturae impiae, Sulp. Sev. chron. ...
sacerdōs , ōtis, c. ( aus *sacri-dōs, ›qui ... ... . p. 355 (a). – / Genet. Plur. sacerdotum, selten sacerdotium, wie Corp. inscr. Lat. 6, 2242.
1. oriundus , a, um (orior), seinen Ursprung-, seine ... ... Liv.: ex Etruscis, Liv.: Argis oriundos esse, Liv.: v. Lebl., sacerdotium Albā oriundum, Liv. 1, 20, 3.
1. flāminius , a, um, zum Flamen-, bes ... ... 6. – b) flāminium od. richtiger flāmonium, iī, n. (sc. sacerdotium od. munus), die Würde-, das Amt des Flamen, ...
Buchempfehlung
Während seine Prosa längst eigenständig ist, findet C.F. Meyers lyrisches Werk erst mit dieser späten Ausgabe zu seinem eigentümlichen Stil, der den deutschen Symbolismus einleitet.
200 Seiten, 9.80 Euro