bonus (arch. duonus, s. S. 852), a ... ... magister, Cic. – m. Abl., hic iaculo bonus, hic longe fallente sagittā, Verg.: et proelio strenuus erat et consilio bonus, Sall. (vgl. ...
audio , īvī u. iī, ītum, īre ( aus ... ... – v. lebl. Subjj., neque audit currus habenas, Verg.: nec quae (sagitta) magis audiat arcum, Ov.: cornum maxime audit sorbus, carpinus etc., Plin. ...
con-do , didī, ditum, ere, I) zusammentun = ... ... im Passiv condi = eindringen, nihil tam facile in corpus quam sagitta conditur eademque altissime insidit, Cels. 7, 5. no. 2. – β ...
1. fallo , fefellī (falsum), ere (σφάλ ... ... aetas labitur occulte fallitque, gleitet verborgen u. unbemerkt dahin, Ov.: longe fallens sagitta, der unvermutet aus weiter Ferne treffende, Verg.: pila veloci fallet per ...
aequo , āvī, ātum, āre (aequus), gleichmachen, I ... ... mit jmd. gleichen Schritt halten, Liv.: so auch alqm passibus, Verg.: sagitta aequans ventos, der windschnelle, Verg. – c) dem Werte, dem ...
ad-igo , ēgī, āctum, ere (ad u. ago), ... ... telum tormentumve (in alqd), Caes.: ex locis superioribus telum in litus, Caes.: sagittā turbine adactā, Verg. – u. Stoßwaffen usw. hineintreiben, -stoßen ...
mamma , ae, f. (μάμμα, μάμμη), ... ... matris appetere, Cic. – β) der Männer, mamma et barba, Cic.: sagittā sub mamma traiectus, Iustin. – b) das Euter, ...
certus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... iactu tela exhaurire, Tac.: u. so c. hasta, Verg.: c. sagitta, sicher treffender, Hor. – certissima populi Romani vectigalia, ...
lentus , a, um (vgl. ahd. lindi, weich, ... ... , Sil. 3, 176: m. folg. Infin., nec Idalia lenta incaluisse sagitta, Sil. 5, 19. – 2) insbes.: a) v. ...
1. ex-cido , cidī, ere (ex u. cado), ... ... , Verg. georg. 4, 410. – mit Angabe wohin? sagitta excidit in pedem, Plin.: elephanti excidunt in flumen, Liv. – B) ...
1. invīto , āvī, ātum, āre, höflich auffordern, einladen ... ... .: ad dimicandum, Auct. b. Afr.: alqm praemiis ad alqd, Cic.: certare sagittā invitat qui forte velint, Verg.: Aenean solio, sich auf den Thron zu ...
perimo , ēmī, ēmptum, ere (per u. emo), ... ... Cic.: Troia perempta, Verg.: corpus pallore et macie peremptum, Liv.: pestis (= sagitta) perimens (sc. corpus), Liv. – B) insbes., eine Person ...
volucer , volucris, volucre (volo, āre), fliegend, ... ... v. allem, was sich schnell bewegt, fliegend, flüchtig, eilig, sagitta, Verg.: ferrum (Geschoß), Verg.: fumus, Verg.: motus astrorum, Cic ...
vulnero (volnero), āvī, ātum, āre (vulnus), verwunden, ... ... .: vulnerari in brachio, Iustin., sub aure, Frontin.: crus (am Schenkel) sagittā vulnerari, Itin. Alex.: fronte vulneratā, mit einem mit Narben bedeckten Gesicht, ...
al-lābor (ad-lābor), lāpsus sum, lābī, unbemerkt od. in sanfter Bewegung wohin gelangen, -fliegen, -fließen, ... ... Verg.: allapsus genibus, zu den Knien hingesunken, Sen. poët.: viro allapsa sagitta est, Verg.: fama allabitur aures, Verg.
per-cutio , cussi, cussum, ere (per u. quatio), ... ... – 2) prägn.: a) treffend verwunden, e muro alqm sagittā, Curt.: caput gladio, in den Kopf hauen, Hirt. b. G ...
angustus , a, um (v. Stamme ANG, griech. ... ... eng, schmal, knapp, kurz (Ggstz. latus, amplus), conus, Lucr.: sagitta, mit schmaler Spitze, Cels.: spiritus angustior, kurzer Atem, Cic.: ...
dē-stringo , strīnxī, strictum, ere, I) abstreifen, abziehen ... ... streifen, leicht berühren, a) eig.: aequora alis, Ov.: pectus sagittā, Ov.: destricta levi vulnere est cutis, Sen. rhet.: vulnus, eine ...
Buchempfehlung
Zwei späte Novellen der Autorin, die feststellte: »Eine gescheite Frau hat Millionen geborener Feinde: alle dummen Männer.«
72 Seiten, 4.80 Euro