scortum , ī, n., I) in der alten Sprache, das Fell ... ... Dirne, das Schätzchen, Komik., Cic. u.a.: scortum transfugarum unius, Liv.: scorta meritoria, Suet.: sc. vulgare, Cic.: sc. ...
al-lūdo (ad-lūdo), lūsī, ere, bei, zu, ... ... m. ad u. Akk. u.m. bl. Dat., ad id (scortum), Ter.: veluti ad notam (mulierem), liebkosen (v. einem Kinde), ...
scortor , ārī (scortum), huren, Plaut. asin. 270 u.a. Ter. heaut. 206 u.a. (vgl. Varro LL. 7, 84): Partiz. subst., scortantes, Hurende, Hurer, scortantes et meretricantes, Augustin. in ...
scorteus , a, um (scortum), I) aus Fell, aus Leder, ledern, paenula, Varro fr ... ... . – II) bildl., ledern = alt, verschrumpft, scortum scorteum, Apul. met. 1, 8.
cinaedus , ī, m. (κίναιδος), I) der unnatürliche Wollüstling (= scortum masculum; vgl. Heinrich Iuven. 2, 10), a) übh., ...
scortulum , ī, n. (Demin. v. scortum), die Haut, bes. die Löwenhaut, Tert. ad nat. 2, 10 (mit Anspielung auf scortum no. II).
scortīnus , a, um (scortum), aus Leder, ledern, asses, Suet. fr. 178. p. 319, 5 Reiff.
scortillum , ī, n. (Demin. v. scortum), das Dirnchen, Hurchen, Catull. 10, 3.
prōstibulum , ī, n. (prosto), I) = προστάς, die ... ... öffentliche Dirne, Plaut. aul. 285. Amm. 28, 4, 9: scortum et vile pr., Vulg. Levit. 21, 7: merces prostibuli, Vulg. ...
ad-dūco , dūxī, ductum, ere, I) etw. ... ... – insbes., zuführen, alci pueros venales ex Gallia, Cic.: alci scortum, Ter. u. Nep.: alci exercitum subsidio (zur Hilfe), Nep ...
dē-vius , a, um (de u. via), ... ... abwärts wohnend, nicht leicht zugänglich, entlegen, gens, montani, Liv.: scortum, nicht jedem zugängliche, Hor.: avis, einsam lebend, Ov.: esse ...
ob-dūco , dūxī, ductum, ere, I) (duco = ... ... Acc. Aen. 3 sq. (p. 281 R. 2 ): alci obd. scortum, Plaut. merc. 1. argum. v. 6 sq.: Curium (als ...
amātor , ōris, m. (amo), der Liebhaber, ... ... 1, 38. – b) eines Knaben, puerorum amatores, Firm.: amator et scortum, Curt.: proditor amatoris, Curt.: obsequium amatori venditare, Liv.: laudi in Graecia ...
con-dūco , dūxī, ductum, ere, I) tr.: A) ... ... 5, 196. – β) eine od. als Buhldirne dingen, scortum, Plaut: u. (poet.) torum, Ov.: meretricem totum annum, Plaut ...
... , berüchtigt, taurus, Cic.: scortum, Liv.: nobilis clade Romanā Caudina pax, Liv.: se scelere nolunt fieri ... ... (Ggstz. novus od. ignobilis), homo, Cic.: mulier, Cic.: scortum, Liv.: adulescens, iuvenis, ein junger Mann von Adel, ein junger ...
ac-cumbo , cubuī, cubitum, ere (ad u. *cumbo ... ... Plaut.: uxoris loco, immo praetoris, Sen. rhet.: m. Acc. pers., scortum, zur Tischnachbarin nehmen, Plaut. (s. Brix zu Plaut. Men. ...
prohibeo , uī, itum, ēre (pro u. habeo), ... ... quin u. Konj., neu quisquam posthac prohibeto adulescentem filium, quin amet et scortum ducat, Plaut.: nec, quin erumperet, prohiberi poterat, Liv.: ohne vorherg. ...
ex-olēsco , lēvī, lētum, ere (zu alo), I) ... ... Sinne, v. mannbaren, zur Unzucht feilen jungen Leuten, der Buhlknabe, scortum, Plaut.: remiges, Buhlknaben als Ruderer, Tac.: exoleti et spadones, Suet ...
vulgāris (volgāris), e (vulgus), allgemein, a) durchgängig, (allen) gemein, bei allen gewöhnlich ... ... temnit, Hor. – b) v. Buhldirnen, öffentlich, gemein, scortum, Cic.: puellae, Ov.: mulier, Suet.
in-nocēns , entis, Abl. gew. ente, unschädlich, ... ... . peccator), homo innocens, Cic., innocentissimus, Cic.: praetor inn., Cic.: vilissimum scortum, sed patriciis innocentius, Flor.: vita, Plin.: aetas, Cypr.: sanguis, ...
Buchempfehlung
Die Fledermaus ist eine berühmtesten Operetten von Johann Strauß, sie wird regelmäßig an großen internationalen Opernhäusern inszeniert. Der eingängig ironische Ton des Librettos von Carl Haffner hat großen Anteil an dem bis heute währenden Erfolg.
74 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro