subsentātor , ōris, m. (sub u. sentio), der Schmeichler, Plaut. b. Fronto ad Marc. Caes. 2, 10 (13). p. 33, 19 N.
3. ā , ab , abs , Praep. m. ... ... vi praestare nihil possum, Cic.: nihil adulescenti neque a natura neque a doctrina deesse sentio, Cic.: mediocriter a doctrina instructus, Cic.: imparati cum a militibus tum a ...
2. nē , die urspr. u. eig. latein. Verneinungspartikel, ... ... ich will des Todes sein, Cic.: ne sim salvus, si aliter scribo ac sentio, ich will nicht gesund sein, Cic. BB) in abhängigen ...
cūra , ae, f. (arch. coira aus *coisa ... ... . u. Infin., Piliam in idem genus morbi delapsam curam tibi afferre maiorem sentio, Cic.: u. m. folg. quod, zB. quod negavit ...
2. dīco , dīxī, dictum, ere (indogerm. *deik, ... ... (parenthet.), Komik. (s. Brix Plaut. trin. 346): dicam vere, quod sentio, Cic.: quid dico saepe? immo non numquam, Cic.: dico tibi, ...
valeo , valuī, valitūrus, ēre (zu gotisch waldan, ahd ... ... synonym ist, Cornif. rhet. u. Cic.: et intellego et sentio et video saepe idem valent, quod scio, Quint.: becco ...
līnea (in Hdschrn. u. Ausgg. auch līnia,) ae, ... ... Ziel, Ende, mors ultima linea rerum est, Hor.: quia admoveri lineas sentio, das Ziel nahe fühle = bald sterben werde, Sen. – Sprichw ...
curso , āre (Frequ. v. curro), I) v. ... ... ), Varro r. r. 2, 2, 16. – Passiv unpers., trepidari sentio et cursari rursum prorsum, Ter. Hec. 315. – II) ...
as-sūmo (ad-sūmo), sūmpsī, sūmptum, ere, an ... ... in consilium, Plin. pan.: reliqua non reprehendo, sed mihi ad id, quod sentio, assumo, wende es auf meine Behauptung an, Cic. 2) ...
aliter , Adv. (vom alten alis), anders, auf ... ... rem cecidisse atque opinatus sis, Cic.: ne sim salvus, si al. scribo ac sentio, Cic.: u. so aliter... quam, Cic. u.a.: ...
quantus , a, um ( aus quam u. der Adjektivendung ... ... qu. ego intellegere possum, Ter., quantum conicio, Sall. fr., qu. ego sentio, Cic., qu. ego opinione auguror, Cic. u. dgl.: ferner ...
2. offendo , fendī, fēnsum, ere (ob u. * ... ... hos ego sermones, quod et multi sunt et tuam existimationem, ut ego sentio, non offendunt, lacessivi numquam, Cic. ep. 3, 8, 7. – ...
prō-veho , vēxī, vectum, ere, vor-, vorwärtsführen, - ... ... provehi, den Weg in der Fr. etwas weiter (miteinander) fortsetzen, Cic.: sentio me longius provectum, quam etc., weiter gegangen als usw., Cic.: quid ...
trepido , āvī, ātum, āre (trepidus), trippeln, ... ... v. leb. Wesen: ut ille trepidabat, ut festinabat miser! Plaut.: trepidari sentio et cursari rursum prorsum, Ter.: Titurius trepidare, concursare, Caes.: totis trepidatur ...
1. prōrsus (altlat. prossus, prōsus), Adv. (pro ... ... Plaut.: pr. tacere nequeo, Ter.: ita pr. existimo, Cic.: pr. ita sentio, Cic.: prorsus assentior, Cic.: pr. aequum est petere, Trag. vet.: ...
ex-crucio , āvī, ātum, āre, I) abmartern, quälen ... ... ), Plaut.: angar? excruciemne me? Cic. ep.: male excrucior, Plaut.: fieri sentio et excrucior, Catull.: ille magis honore Mari quam iniuriā suā excruciatus, Sall. ...
cunctātio , ōnis, f. (cunctor), das Zögern ... ... fossam transsilit, Col.: deditio sine cunctatione est facta, Liv.: dicam sine cunctatione quod sentio, Cic. – m. Ang. was für ein? durch ...