torrēns , entis, PAdi. (v. torreo), I) ... ... Blutbach, Blut, das stromweise fließt, Lucan. – bildl., oratio, Quint.: sermo promptus et Isaeo torrentior, Iuven.: nihil est dolore torrentius, Ps. Quint. ...
Germānī , ōrum, m., die Germanen, ein ... ... , germanisch, bellum, Caes.: insulae, Solin.: mare, Ostsee, Plin.: sermo, Suet.: Kalendae, der erste September, Mart. – subst., ...
tumidus , a, um (tumeo), I) ausgeschwollen, schwellend, ... ... Rede = schwülstig, hochtrabend, adiectio, Sen. rhet.: sermones, Hor.: sermo tumidior, Liv.: Tullius tumidior, Quint. – II) aktiv = ...
dē-volvo , volvī, volūtum, ere, herab-, ab-, fortwälzen ... ... hergenommen), dahinrollen-, dahinströmen lassen, Hor. carm. 4, 2, 11: inde sermo devolutus est ad monasteriorum greges, Augustin. conf. 8, 6. – b) ...
docilis , e, Adi. m. Compar. (doceo; vgl ... ... Sil. 4, 8. – II) leicht begreiflich, faßlich, doc. sermo, Cael. Aur. chron. 5, 11, 132: dociles usus, Prop. ...
patrius , a, um (pater), väterlich, I) adi.: a) väterlich = des Vaters, animus, Cic.: amor, eines ... ... mos, Cic. parad. 4, 27 (vgl. oben): ritus, Cic.: sermo, Cic.
facētus , a, um, Adi. (wohl zu fax, ... ... – bes. v. Redner u. v. der Rede, orator, Cic.: sermo, Cic.: uberior oratio Crassi nec minus faceta, Cic.: quo facetior videare, ...
1. truncus , a, um, verstümmelt, eines od ... ... , beraubt ist, Stat.: actio, Quint.: trunca quaedam, Fragmente, Gell.: sermo, undeutlich, Stat.: versus mutili vel trunci = ἀκέφαλοι Diom. 500, ...
il-lōtus (illautus, illūtus), a, um (in u. ... ... 9, 8. Macr. sat. 1, 24. § 12: übtr., illotus sermo, unanständiges, Auct. decl. in Sall. 1. § 1. – ...
ē-nūntio , āvī, ātum, āre, I) mitteilen, berichten ... ... aussprechen, Quint.: versum Graecum Latine, Apul.: breviter enuntiatae sententiae, Cic.: omnis sermo, quo voluntas aliqua enuntiatur (kundgegeben wird), Quint. – b) als ...
ex-pūrgo , āvī, ātum, āre, ausputzen, reinigen, säubern ... ... psoras, Plin. – II) übtr.: A) im allg.: expurgandus est sermo, Cic. Brut. 258. – B) insbes., entschuldigend reinigen, rechtfertigen, ...
sordido , āvi, ātum, āre (sordidus), voller Schmutz machen, ... ... , sed malis cogitationibus sordidatur, Lact. de ira dei 23, 28: externis vitiis sermo patrius sordidatur, Hieron. epist. 107, 10: quanto satius est mentem potius ...
Hīrtius , a, um (v. hīrtus), Name einer röm ... ... hirtianisch, des Hirtius, ius, Cic. ep. 9, 18, 3: sermo, Cic. ad Att. 10, 4, 11.
prō-fluo , flūxī, flūxum, ere, vor-, fort-, hervorfließen ... ... ist flüssig, nicht hart, Cels. – II) übtr., cuius ore sermo melle dulcior profluebat, Cornif. rhet.: ab his fontibus profluxi ad hominum famam, ...
1. comptus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... oratio c., Cic.: apud senatum non comptior Galbae, non longior quam apud militem sermo, Tac. – b) v. Redner: Isocrates in diverso genere dicendi ...
cūrātus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... , Cato. – II) mit Sorgfalt betrieben, sorgfältig, angelegentlich, sermo, Plin. ep. 9, 13, 10: curatissimae preces, Tac. ann. ...
con-venio , vēnī, ventum, īre, beikommen = eintreffen ... ... – m. cum u. Abl., cum his mihi nec locus nec sermo convenit, Plaut.: haec fratri mecum non conveniunt neque placent, Ter.: pax, ...
com-mitto , mīsī, missum, ere, zusammenlassen, zusammenbringen, ... ... Ciceronis paene finita, Vell. – iudicium inter sicarios committitur, Cic.: fausto committitur omine sermo, Ov. – absol. = eine Schlacht liefern, kämpfen, ...
molestia , ae, f. (molestus), die Beschwerde, ... ... (daß) etc., Cic.: ea res habet cum dolore etiam hanc molestiam, quod sermo prohibetur, Cels.: viri excellentis ancipites variique casus habent admirationem, exspectationem, molestiam, ...
co-haereo , haesī, haesum, ēre, zusammenhangen, ... ... Zusammenhang od. Halt haben, vix diserti adulescentis cohaerebat oratio, Cic.: sermo hercle et familiaris et cotidianus non cohaerebit, si verba inter nos aucupabimur, Cic ...
Buchempfehlung
Seine naturalistische Darstellung eines Vater-Sohn Konfliktes leitet Spitteler 1898 mit einem Programm zum »Inneren Monolog« ein. Zwei Jahre später erscheint Schnitzlers »Leutnant Gustl" der als Schlüsseltext und Einführung des inneren Monologes in die deutsche Literatur gilt.
110 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro