trānsilio (trānssilio), uī u. (selten) iī u. ... ... Flor. 3, 5, 25. – C) hinübereilen, hinc in Aegyptum subito, Flor. 4, 2, 6. – II) tr. etw. ...
repāgulum , ī, n. (repango), der vorgeschobene Querbalken, ... ... nisi etc., Ov. met. 14, 783: in templo Herculis valvae clausae repagulis subito se ipsae aperuerunt, Cic. de div. 1, 74: cardines ad foramina ...
scintilla , ae, f. (vgl. ahd. scīnan, scheinen ... ... Plin.: scintillam emittere, scintillas edere, Plin.: cum saxis pastores saxa feribant, scintillam subito prosiluisse ferunt, Ov.: scintillam levem ignis inditam plumae folle fabrili ad caput fistulae ...
ob-mūtēsco , mūtuī, ere, verstummen, I) eig ... ... übtr., verstummen = aufhören, hoc studium nostrum conticuit subito et obmutuit, Cic.: dolor animi obmutuit, Cic.
dē-rigēsco u. dīrigēsco , riguī, ere, von ... ... Ov. met. 6, 303 R. (Merkel u. Haupt diriguitque): diriguit subito animus, Sen. contr. 7, 1 (16), 17 K.: diriguit in ...
2. cōnspectus , ūs, m. (conspicio), das Erblicken ... ... prägn., das Aufsehen, das bei einem besonderen Ereignisse entsteht, subito consilium cepi, ut antequam luceret exirem, ne qui conspectus fieret aut sermo, ...
cōn-stringo , strīnxī, strictum, ere, zusammenschnüren, zusammenziehen, ... ... orbem terrarum novis legibus, Cic.: voluptates inclusae diutius et primā aetate compressae et constrictae subito se non numquam profundunt atque eiciunt universae, Cic. – dah. moralisch ...
obstupēsco (obstipēsco, opstipēsco), stupuī (stipuī), ere, betäubt werden ... ... Rutulis (den R.), Verg. – m. prädik. Adj., quidnam torpentes subito obstipuistis, Achivi? was seid ihr so plötzlich vor Erstaunen starr? Cic. ...
... Pacuv. fr. u. Curt.: subito fluctibus inhorruit mare, Sen. rhet.: inhorruit unda tenebris, starrte-, wogte ... ... cum tristis hiems aquilonis inhorruit alis, Ov. Ib. 201: quae (hiems) subito asperior inhorruerat, Sulp. Sev. vit. Mart. 3, 1. – ...
con-ticēsco ( con-ticīsco ), ticuī, ere (Inch. von ... ... Zuständen, schweigen, still werden, verstummen, austoben, sich legen, conticuit subito et obmutuit hoc studium nostrum, Cic.: illae scilicet litterae (wissenschaftliche Beschäftigungen) ...
dē-prehendo u. dē-prēndo , prehendī (prēndī), prehēnsum ... ... (Ggstz. firmi et interriti), Quint.: non ex praeparato locutus est, sed subito deprehensus (überrascht), Sen. ep. 11, 1.
con-dolēsco , doluī, ere (Inchoat. zu condoleo), I) ... ... pes condoluit, si dens, Cic.: si condoluit tentatum frigore corpus, Hor.: simulat subito condoluisse caput, Tibull.: ulcera ad levem tactum condolescunt, Sen. – m. ...
vespertīnus , a, um (vesper), zum Abend-, zur Nachtzeit gehörig ... ... Augustin. epist. 36, 19. – b) (poet.) übtr.: si vespertinus subito te oppresserit hospes, d.i. abends, Hor.: vespertinum pererro forum, ...
mōmentāneus , a, um (momentum), nur augenblicklich, zeitlich, ... ... auch = zum augenblicklichen Bedürfnisse erbaut, improvisiert, de amoenis frondibus intextae subito momentaneae domus, Cassiod. var. 8, 33, 3.
ob-stupefacio , fēcī, factum, ere, betäuben, erstarren ... ... Besinnung) obstupefieret ac paulatim per maerorem deficiente animo concĭderet, Dict. 4, 21: subito deinde ex nimio haustu rigoris obstupefactis nervis et torpore hebetatis artubus, Val. Max ...
expergēfacio , fēcī, factum, ere, Passiv expergēfīo , factus ... ... caput erigere infit, ihr erwachendes Haupt, Lucr.: hic Italiam tumultus expergefecit terrore subito, weckte aus seiner Ruhe auf, Cornif. rhet. – B) insbes ...