bōlētus , ī, m. (βωλίτης ... ... .) Sen. nat. qu. 4, 13, 10. Plin. 22, 92. Suet. Claud. 44, 2. Mart. 1, 20, 4 u.a. ...
1. aulicus , a, um (aula), zum (Fürsten-) Hofe gehörig, fürstlich, apparatus, Suet.: muli, Auson.: histriones, Spart. – Plur. subst., aulicī, ōrum, m., Hofbediente, Nep. u. Suet.
dis-sīdo , sēdī, ere, I) sich getrennt lagern, Sil. 7, 736. – II) übtr., mit ... ... cum is à Pompeio dissideret, Cic. de amic. 2; absol., Suet. Tib. 7, 3.
altānus , ī, m., nach Vitr. 1, 6, 10 ein Südwestwind, nach Suet. fr. p. 233, 3 R. Isid. 13, 11, 18 u. Serv. Verg. Aen. 7, 27 jeder Seewind, ...
crōcito , āre (Intens. v. crocio), laut krächzen, v. Raben, Suet. fr. 161. p. 250, 4 R. Boëth. in Porphyr. 5, p. 103. Greg. dial. 2, 8. Anthol. Lat. 762, 28 ...
dē-salto , āvī, ātum, āre, abtanzen, tanzend-, pantomimisch aufführen, canticum, Suet. Cal. 54, 2: Graecae libidinis fabulam, Ps. Cypr. de spect. 3: fabulosas antiquitatum libidines, ibid. 6 extr.
corbula , ae, f. (Demin. v. corbis), das Körbchen, Plaut. aul. 366. Caecil. com. 142. Cato ... ... , 15 u. 1, 22, 1. Col. 12, 52, 8. Suet. Ner. 19, 2.
bīmulus , a (Demin. v. bimus), erst zweijährig, als kleines Kind von zwei Fahren, Catull. 17, 13. Suet. Cal. 8, 5. Liv. epit. 52. Corp. inscr. Lat. ...
decēris , is, f. (δεκήρης), ein auf jeder Seite mit zehn Reihen Ruderbänken versehenes Schiff, ein Zehnruderer, Suet. Cal 37, 2.
Caldius , ī, m. (caldum), einer der warme Getränke (Glühwein) liebt, Verstümmlung des Namens Claudius wegen der Trunksucht des Kaisers Tiberius, Suet. Tib. 42, 1.
clocito , āre, Naturlaut der Hirsche, schreien, Auct. carm. de Philomela 53 = Suet. fr. p. 310, 53 R. Anthol. Lat. 762, 53 (233, 53).
drindro , āre, Naturlaut der Wiesel, Suet. fr. 161. p. 250, 2 R. u. wahrsch. Anthol. Lat. 762, 61 (233, 61), wo jetzt didintrit.
cucubio , īre, Naturlaut der Nachteule, Anthol. Lat. 762, 40 (233, 40). Suet. fr. 161. p. 252, 1 R. (wo cuccubire geschr.).
bombilo (bombito), āre (bombus) sumsen, v. den Bienen, Suet. fr. 161. p. 254, 1 R. Anthol. Lat. 762, 36 (233, 36).
dēstico , āre, als Naturlaut der Spitzmaus, Suet. fr. 161. p. 250, 3 R. Anthol. Lat. 762, 62 (233, 62).
crispio , īre, Naturlaut der Henne, gackern, Suet. fr. p. 253, 3 R. ›gallinae est crispire‹.
crotolo , āre (onomatop.), klappern, Suet. fr. p. 251 R. ›ciconiarum est crotolare‹.
Epidius , iī, m., C., ein röm. Rhetor, Lehrer des Antonius u. Augustus, Plin. 17, 243. Suet. rhet. 4.
dē-turpo , āre, verunstalten, alqm, Suet. Cal. 35, 2: alqd, Plin. 15, 59.
bombizo , āre, sumsen, v. d. Bienen, Suet. fr. p. 254, 1 R.
Buchempfehlung
Schon der Titel, der auch damals kein geläufiges Synonym für »Autobiografie« war, zeigt den skurril humorvollen Stil des Autors Jean Paul, der in den letzten Jahren vor seiner Erblindung seine Jugenderinnerungen aufgeschrieben und in drei »Vorlesungen« angeordnet hat. »Ich bin ein Ich« stellt er dabei selbstbewußt fest.
56 Seiten, 3.80 Euro