ex-pōstulo , āvī, ātum, āre, I) ernstlich-, dringend ... ... ., jmds. Auslieferung verlangen, um ihn zu strafen, alqm ad supplicium, Tac.: alqm ad poenam, Suet. – II) bei jmd. (u ...
praecipuus , a, um (prae u. capio), vor ... ... ferret, Liv.: quod vir talis etiam praecipuum (eine besonders empfindliche) apud hostes supplicium passurus esset, Liv. – subst., praecipuum, ī, n., das ...
1. cōnspectus , a, um, PAdi. (v. conspicio), ... ... v. Lebl.: conspecta mors eius fuit, quia publico funere est elatus, Liv.: supplicium conspectius eo, quod etc., Liv.: ne in ipsa urbe conspectior mors foret, ...
cruciārius , a, um (crux), zum Kreuze gehörig, ... ... Amm. 29, 2, 9. – 2) cruciārium, iī, n. (sc. supplicium), der Kreuzestod, Commodian. instr. 1, 32, 8.
īn-satiābilis , e, Adi. m. Compar. (in u. satio), I) passiv = nicht zu sättigen, unersättlich ... ... aktiv = nicht sättigend, keinen Überdruß erregend, unerschöpflich, pulchritudo, Cic.: supplicium, Liv.: insatiabilior species, Cic.