dē-sisto , stitī, stitum, ere, sich von etw. hinwegstellen ... ... optare incipiant vel certe timere desistant, den T. nicht mehr fürchten, Cic.: tandem obloqui desistunt, Liv.: senatum incitare adversus legem haud desistebat, Liv.: ingenium desiste ...
ab-sisto , stitī, stitum, ere (ἀφίστ ... ... ab signis, Caes.: u. so absol., nec absistens nec congrediens, Liv.: tandem abstiterunt, Liv.: miles abstitit, trat ab, Tac. – v. ...
taedium , iī, n. (taedet), I) der Ekel ... ... Tac.: ipsos belli taedium cepit, sie wurden überdrüssig, Liv.: taedium tandem eum et fugae et vitae cepit, Liv. fr. – im Plur., ...
... Ister, Ov.: v. Blut usw., tandem constitit sanguis, Curt.: neque sanguis ullo potis est pacto profluens consistere, ... ... Cic. – v. Beklagten, spes est et hunc miserum... aliquando tandem posse consistere, Cic.: verbo quidem me superabis ipso iudice, re autem ...
con-tendo , tendī, tentum, ere, anspannen, I) ... ... Wegstrecke, nocte unā tantum itineris, Cic. Rosc. Am. 97: tandem, si operae est, contendite viam, macht euch auf den Weg, Symm ...
cō-gnōsco , gnōvī, gnitum, ere (co und gnōsco = ... ... . Prob. 10, 8. – γ) m. folg. indir. Fragesatz: tandem cognosti, qui siem, Ter.: cognoscite nunc, quae potestas decemviris et quanta detur ...
cor-ripio , ripuī, reptum, ere (con u. rapio), ... ... . Aen. 6, 472), absol., corripuit se repente et abiit, Plaut.: tandem corripuit sese, atque inimica refugit in nemus umbriferum, Verg. – m. ...
inter-sum , fuī, esse, I) pers.: A) dazwischensein ... ... nodi), Curt.: quod si in philosophia tantum interest, quem ad modum dicas, quid tandem etc., Cic.: quid autem illius interest, quoniam in senatum non venis, ubi ...
dē-fungor , fūnctus sum, fungī, mit etw. (einer Verrichtung ... ... funeribus, Liv.: defuncta morbis corpora, Liv.: iam defunctum esse periculis, Cic.: o tandem magnis pelagi defuncte periclis, Verg.: defungi proelio festinare, Liv.: def. responso ...
percipio , cēpī, ceptum, ere (per u. capio), I ... ... quid dubitem, Verg.: m. folg. Acc. u. Infin., vix tandem percepi super his rebus nostris te loqui, Plaut. most. 727. – 2 ...
con-tueor , tuitus sum, ērī, I) erblicken, ansichtig-, ... ... , betrachten, 1) eig.: aspicite ipsum, contuemini os, Cic.: quod tandem spectaculum fore putamus, cum totam terram contueri licebit, Cic.: c. inter se ...
quo-usque , Adv., I) im Raume, ... ... wie lange, nam quousque? Li. Usque ad mortem volo, Plaut.: quousque tandem abutere, Catilina, patientiā nostrā? Cic.: quae quousque tandem patiemini? Sall. – / Getrennt quo enim usque, Cic. Phil. ...
1. concordia , ae, f. (concors), die Einherzigkeit (vgl ... ... Tac.: concordiae inter se od. in commune consulere, Liv.: ab diutina ira tandem in concordiam redigere ordines, Liv.: multitudinem hominum in quoddam vinculum concordiae redigere, ...
dē-gredior , gressus sum, gredī (de u. gradior), ... ... v. palatinischen Berge) magnā prosequentium multitudine, Tac.: degressus (verst. arbore) tandem evellit (os dentibus) praebenti (leoni), Plin. – b) v. Flüssen ...
ex-torqueo , torsī, tortum, ēre, herausdrehen, -winden, ... ... m. bl. Konj., puellae parentes (v. d. E.) extorquet tandem iam lurore et inluvie paene conlapsa membra lavacro, cibo denique confoveret, Apul. ...
aliquando , Adv. (aliquis), I) im Ggstz. zu einer ... ... von dem, was nach langem Säumen od. Erwarten geschieht, zuw. verb. mit tandem u. iam, endlich, endlich einmal, Cic. u.a ...
suscēnseo , cēnsuī, cēnsum, ēre, auf jmd. aufgebracht-, ... ... ., Caes. – e) mit folg. Acc. u. Infin.: quis tandem suscenseat milites nos esse non servos vestros? Liv. 7, 13, ...
commissum , ī, n. (committo), I) das Unternommene ... ... niemand den eigentlichen geschriebenen Wortlaut des Gesetzes kannte, viele Vergehen gegen dasselbe vorkamen), tandem flagitante populo proposuit legem, Suet. Cal. 41, 1. – b) ...
ingluviēs , ēī, f. (versetzt aus ingulvies, v. ... ... die Kehlmuskeln, iis margaritis collos filiarum tuarum despoliabis, ut cuius tandem ingluvies turgida ornetur? Fronto ep. ad M. Caes. 2, 16. p ...
... erholen, vom Staunen, ut tandem sensus convaluere mei, Ov. trist, 1, 3, 14. – ... ... Afr. 25, 1. – von niederem Stande (v. Preise), ut tandem annona convaluit, sich erholte, sich besserte, Suet. Aug. 42, ...
Buchempfehlung
In ihrem ersten Roman ergreift die Autorin das Wort für die jüdische Emanzipation und setzt sich mit dem Thema arrangierter Vernunftehen auseinander. Eine damals weit verbreitete Praxis, der Fanny Lewald selber nur knapp entgehen konnte.
82 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro