tībia , ae, f., I) der vordere größere Knochen des Unterschenkels, das Schienbein, der Schienbeinknochen (griech. κνήμη, Ggstz. sura, w. vgl.), Cels. u.a. – II) meton.: a) ...
crūs , crūris, n. (vgl. armenisch srun-k', ... ... bestehend aus zwei Knochen, aus dem Wadenbeine (sura) und dem Schienbeine (tibia), s. Cels. 8, 1 extr. p. 328, 24 sqq. ...
3. aula , ae, f. (αυλός) = tibia, Quint. 7, 9, 4.
zygia , ae, f. (ζυγία), eig ... ... Plin. 16, 67. – II) zur Ehe gehörig, hochzeitlich, tibia, Hochzeitsflöte, Apul. met. 4, 33. – dah. Zygia ...
vascus , a, um = πλάγιος, quer, schief, tibia πλαγίαυλος, die Querflöte, Solin. 5, 19. Serv. Verg. Aen. 11, 737. Vgl. O. Jahn in den Berichten der Sächs. Gesellschaft der Wiss. 1851, ...
tībīcen , inis, m. (zsgz. aus tibiicen, v. tibia u. cano), I) der Pfeifer, Flötenbläser, -spieler, age, tibicen, refer ad labia tibias, Plaut.: si tibiae inflatae non referant sonum, abiciendas eas sibi tibicen ...
tībīnus , a, um (zsgz. aus tībiinus, v. tibia), zur Flöte gehörig, Flöten-, sonitus, Varro sat. Men. 132.
īnfringo , frēgi, frāctum, ere (in u. frango), I ... ... 1) eig.: lilia, Ov.: cornu, abbrechen, Ov. (aber tibia infracto cornu, mit umgebogenem H., Ov.): palmam in manibus (bildl. ...
querulus , a, um (queror), klagend, I) ... ... girrend, sanft klagend, -ertönend, cicada, Verg.: nidus volucrum, Ov. – tibia, Hor.: tuba, Prop. – v. Tone, kläglich, wimmernd ...
tībiālis , e (tibia), I) zum Schienbeine gehörig, subst., tībiālia, ium, n., Binden um das Schienbein, zum Warmhalten getragen, wie unsere Strümpfe, Suet. Aug. 82, 1: so auch tībiāle, is, n., ...
auliscus , ī, m. (αυλίσκο ... ... ;), die kleine Röhre vorn an der Klystierspritze (rein lat. tibia), clysteris, Cael. Aur. acut. 3, 4, 29 u.a. ...
tībiārius , iī, m. (tibia), der Flötenverfertiger, Corp. inscr. Lat. 9935. Gloss. II, 251, 3.
rūrestris , e (rus), ländlich, Land-, Feld-, arva, Apul.: opus, ICt.: tibia, Mart. Cap.
... um (incino), I) anstimmend, tibia, Diskantflöte (Ggstz. succentiva), auch bildl. = die Hauptsache, ... ... , 2, 15. – dass. subst., illa theatralis incentiva (sc. tibia), Ambros. in Luc. 7. § 237. – II) übtr., ...
multiforus , a, um (multus u. foris), viellöcherig, multifori tibia buxi, Ov. met. 12, 158: multifora tibia, Sen. Agam. 358.
succentīvus , a, um (succino), dazu tönend, begleitend, tibia, die Baßflöte, Varro r.r. 1, 2, 15. Vgl. incentivus.
dēlectābilis , e, Adi. m. Compar. (delecto), ... ... et in omni genere florum atque fructuum delectabilis esse videatur, Lact. – Compar., tibia questu delectabilior, Apul.: sibi delectabiliores ludos de ipsis spectatoribus exhibentes, Augustin.
multiforābilis u. multiforātilis , e (multus u. foro) = πολύτρητος, vieldurchbohrt, viellöcherig, tibia, Apul. flor. 3 in.; met. 10, 32. Sidon. epist. 8, 9, 1.
... v. der Flöte, protinus inflexo Berecyntia tibia cornu flabit, Ov. fast. 4, 182. – II) tr. ... ... . 6, 9. – c) ein Instrument blasen, furiosa tibia flatur, Ov. fast. 4, 341. – poet., vom heroischen ...
2. dīco , dīxī, dictum, ere (indogerm. *deik, ... ... 11, 2: carmina fistulā od. avenā, Hor. u. Calp.: melos tibiā, Hor.: ad tibias dixit, Lampr. Helig. 32, 8. – 5) ...
Buchempfehlung
Im Dreißigjährigen Krieg bejubeln die deutschen Protestanten den Schwedenkönig Gustav Adolf. Leubelfing schwärmt geradezu für ihn und schafft es endlich, als Page in seine persönlichen Dienste zu treten. Was niemand ahnt: sie ist ein Mädchen.
42 Seiten, 3.80 Euro