torridus , a, um (torreo), I) passiv = ... ... von der Hitze, ora, Calp.: color torridus sole, gebräunt, Plin. – b) übtr., von der Kälte ... ... eig.: zona, Verg.: aestas, Verg.: aër, Prop.: locus ab incendiis torridus, Liv. – b) ...
maciēs , ēī, f. (maceo), die Magerkeit, Dürre ... ... civ. dei 22, 12, 1), pannosa (alcis), Sen.: homo vegrandi macie torridus, Cic.: catenae macie meā laxatae, Ps. Quint. decl.: equi macie corrupti ...
torrido , ātus, āre (torridus), dörren, braten, verbrennen, Mart. Cap. 6. § 602.
re-torridus , a, um, gleichs. in sich zusammengedorrt, verdorrt, vertrocknet, dürr. I) eig.: prata, Varro: planta, Colum.: arbor, Sen.: ramus, Sen.: trunca illa et retorrida manus Mucii (Scaevolae), Sen. – II) ...
prae-torridus , a, um, sehr heiß, sehr dürr, Calp. ecl. 2, 80.
aestuo , āvi, ātum, āre (aestus), infolge heftiger innerer Hitze ... ... morientibus aestuat herbis, Verg.: nebulā ingens specus aestuat atrā, Verg.: tempus, quo torridus aestuat aër, Prop.: sole aestuante, Col. – v. leb. Wesen ...
vē-grandis (vaegrandis), e, abnorm seiner Größe nach ... ... Lucil. 631. – II) überaus groß, gewaltig, homo vegrandi macie torridus, ein ganz verhozelter, Cic. de lege agr. 2, 93 ( ...