irremachen , turbare. obturbare u. (ganz) perturbare (verwirrt ... ... dubitationem afferre od. inicere (Zweifel erregen). – sich irrem. lassen, turbari. obturbari. perturbari (v. Redner, Leser). – sich nicht irrem. lassen ...
irrewerden , turbari. obturbari. perturbari (verwirrt werden, von einem Redenden, Lesenden). – in errorem incĭdere od. induci (in einen Irrtum geraten). – mentis errore affici. mente alienari (wahnsinnig werden). – ich werde an jmd. irre, etwa ...
agito , āvī, ātum, āre (Intens. v. ago), ... ... u. hertreiben, schütteln, peitschen, mare ventorum vi agitari atque turbari, Cic.: arena magnā vi agitata, Sall.: humus arida vento agitatur ...
in-grātus , a, um, unangenehm, I) im ... ... quorum sermo (Stil) ieiunus est et ingratus, Lact.: Tiberio haud ingratum accĭdit turbari res Orientis, Tac. – b) v. Pers., alci non ingratus, ...
verwirrt , turbatus. conturbatus. perturbatus (in Unordnung gebracht [cont ... ... . perturbare (jmd. bestürzt machen). – verwirrt werden (im Gedächtnis), memoriā turbari. – verwirrt reden, confuse oder perplexe loqui.
Unordnung , einer Sache, perturbatio alcis rei (Akt der Verwirrung ... ... ordines); miscere (z.B. rem publicam): in U. geraten, turbari; perturbari; confundi. – in völliger, gänzlicher U. (von Soldaten), ...