Ubi quid datur oti Illudo chartis. Horat.
2. In cladem Lipsiacam Hæc acies prima est ... ... quam retulere manus. Qui non Italicis potuit succumbere campis, Non, ubi victrici Mosa cachinnat aqua, Westfalicus nec ubi sua proluit arva Visurgis, Nec rapidus qua Albis rura cruore ...
Tumulus Reverend. Clarissimiq; Dni Pauli Gryphii, Theologi Ut suspiciendâ ... ... sanctimoniâ Pollentissimi Parentis longè desideratissimi. Obiit Glogoviæ Major: ubi docuerat Anno Ætat. 60. hebdom. 10. Officii 40 Christi 1621. ...
Ad Amicum Accipe Romanis quæ quondam habitata Colonis Terra rudi ... ... Si peccasse metrô dices, peccamus ubique, Tu veniam verbis, mens ubi recta, dabis. Quid mirum Latti sapiant si carmina feces, ...
Erudito Lectori Salutem. Omnia nova, benevole lector, vadunt variâ ... ... merito, aut suo genio, quàm ab opinione hominum. Producimus iterum novam artis formam, ubi, quod speramus, ipsâ veritatis luce, linguæ Patriæ naturâ, & fulcro authoritatum nitimur ...
3. Clorinda wegen Abwesenheit ihres Himmlischen Daphnis gantz unruhig/ sucht denselben an allen Orten Indica mihi, quem diligit anima mea, ubi pascas, ubi cubes in meridie, ne vagari incipiam post greges sodalium tuorum. ...
/ Christiani Zachaei Telonarchae Prolegomena über »die neueste Auslegung der ... ... Urkunde des menschlichen Geschlechts«. In zweien Antwortschreiben an Apollonium Philosophum. Ergo ubi commota feruet plebecula bile, Fert animus calidae fecisse silentia turbae ...
2239. Mel. Jesus Christus blik dich an. 1. Rara quæso caritas, veritatis Christi, dicas cara raritas, ubi tu mansisti? 2. In fiscella scirpea, cum Mose plorante, ...
Pyrus a Musis in Heliconem Translata Heic ubi Saxonici medius fere terminus agri Coldicium e laeto moenia rure trahit: Creverat egregiae virtutis et indolis arbor, Semine quam dederat nobiliore Venus. Hanc vidit voluitque suam pro Daphnide Phoebus, ...
... aptissimum, quod coctum ex cerevisia bibunt frequentissime, ubi ex alto deciderunt aut alias ex violentiori motu deterius valent: et certo ... ... cerevisiae medicamentosae genus, Preussing dictum, cum ad alia corporis mala, tum maxime ubi quis ex alto decidit, contusus aut ossa fractus, apprime commendabile, ...
110. Inter homines infimi subsellii in Mekl. moris est , quod patrini, extemplo, ubi baptizatus infans, reduces, reddentesque infantem matri, dicunt: Een Heyicken hebben wy juw wegnamen, een Christiken bringen wy juw wedder. Selecta jurid. ...
... : dastehen, astare. – da wo , ibi ubi; illuc ubi: da wo nur , ubicumque; quocumque loco: ... ... Angabe der Zeit u. des Grundes). – ut. ubi. postquam (wie, (nachdem, zur Angabe der Zeit). – ...
... c) in stürmische Bewegung setzen, ubi (multitudo) aut studio agitur aut irā, in Bewegung gesetzt, aufgeregt ... ... umhertreiben, sein Wesen treiben, sich aufhalten, sich befinden, weilen, edoctus, ubi ageret, Dict.: in partibus orientis, Lact.: clerus Romae agens, Cypr.: ...
... V) als Zeitpartikel = als, da: cum. ut ubi (s. »als no. I« den Untersch. etc.). – wie er dies merkte, quod ubi intellexit: wie sie Nachricht erhielten, ubi certiores sunt facti; cum ad eos allatum est. – Auch gebrauchen ...
arx , arcis, f. (v. Stamme ARC in ... ... quā sita erat, arcem regni Zamam statuit oppugnare, Sall.: v. Pers., ubi Hannibal sit, ibi caput atque arcem totius belli esse, Liv. – v ...
... Quint. b) v. leb. Wesen, α) übh.: ubi circumvortor (mich im Tanze herumdrehe), cado, Plaut.: et labaris oportet ... ... patria, Quint.: pro optimatibus, Tac. – neque illius interest, quemadmodum aut ubi cadam, Iustin.: in pugna acceptis a forti adversario vulneribus ...
cōgo , coēgi, coāctum, ere (zsgzg. aus coigo, ... ... .: torrens rursus angustioribus coërcitus ripis iter cogit, Curt.: bes. im Passiv, ubi in artissimas ripas Aous cogitur amnis, Liv.: saltus in artas coactus fauces, ...
... abeunte curru (Sonnenwagen), Hor.: hic ubi nox et dies modice redit et abit, Varr. – γ) von ... ... Cato fr.: malum in diem abiit, Ter.: timor, fides abiit, Liv.: ubi vanus terror abiit, Liv.: e medio abiit scrupulus, Ter. – ...
2. colo , coluī, cultum, ere ( aus *quelō, ... ... numine coleretur, Suet.: id quod pro deo colitur, der Götze, Curt.: ubi pro deo vates anticus (= antiquus) colitur, Liv.: cum se templis et ...
bene , Adv. (vom alten benus st. bonus), ... ... wohl bei usw., er tut sich gütlich mit usw., ubi illi b. sit ligno, aquā calidā, cibo, Plaut.: b. erat non ...
Buchempfehlung
In einem belebten Café plaudert der Neffe des bekannten Komponisten Rameau mit dem Erzähler über die unauflösliche Widersprüchlichkeit von Individuum und Gesellschaft, von Kunst und Moral. Der Text erschien zuerst 1805 in der deutschen Übersetzung von Goethe, das französische Original galt lange als verschollen, bis es 1891 - 130 Jahre nach seiner Entstehung - durch Zufall in einem Pariser Antiquariat entdeckt wurde.
74 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro