ēbrius , a, um, trunken, betrunken, berauscht, I ... ... satt, dick u. voll gegessen u. getrunken hast, Ter. Hec. 769: unde saturitate ego exivi ebrius, dick u. voll (weidlich) angetrunken, Plaut. ...
re-sūmo , sūmpsī, sūmptum, ere, I) wieder nehmen, ... ... u. de morb. chron. 3, 7, 91: mitte nummos ei, unde se resumere possit, Commodian. instr. 2, 30 (29).
genero , āvi, ātum, āre (genus), I) zeugen, ... ... principibus, Fürsten Dasein u. Leben zu verdanken haben, Tac. – semina, unde essent orta, generata, concreta, Cic.: exemplar generatum, erschaffenes (Ggstz. ...
ab-lēgo , āvī, ātum, āre, jmd. wegsenden, ... ... s. Wölffl. Liv. 21, 10, 2), alqm, Liv.: alqm eo, unde etc., Liv.: alqm procul ab Italia, Liv.: alqm extra Italiam, Liv. ...
ab-rādo , rāsī, rāsum, ere, I) wegkratzen, abkratzen ... ... Lucan. – II) übtr., jmdm. von seinem Vermögen etw. abzwacken, unde aliquid abradi potest, Ter.: nihil se ab A. Caecina posse litium terrore ...
sandȳx , ȳcis, c. (σάνδυξ ... ... genus herbae rubeae, cuius radices infantes cum coxerint, tabularum ceras ex eis tingunt, unde et ›sandines‹ et ›sandices‹ vestes dicuntur. – II) eine ...
similo , āvī, āre (similis), I) ähnlich sein, ... ... ›similat‹ non dicimus sed ›similis est‹. – II) ähnlich machen, unde debuit per omnia fratribus similari, Vulg. Hebr. 2, 17: similatus gratiae ...
con-cēdo , cessī, cessum, ere, sich aufmachend, Platz machend ... ... .: ipsae rursus concedite silvae! fahret hin, ihr W.! Verg.: docet, unde fulmen venerit, quo concesserit, Cic.: vita per auras maesta concessit ad manes, ...
cōnsulo , suluī, sultum, ere (vgl. cōnsul, cōnsilium), ... ... Cic.: Alexandrum, cui relinqueret regnum, Curt.: rectorem ratis de cunctis consulit astris, unde notet terras, quae sit mensura secandi aequoris, Lucan.: alqm, uter illi maior ...
facilis , e (facio), wie das griech. ῥᾴδιος, sowohl ... ... hae (deae) saltem faciles (hold) mihi, Ov.: sed mihi tam faciles unde meosque deos? Ov.: si mihi di faciles et sunt in amore secundi, ...
pecūnia , ae, f. (v. pecus, weil der ... ... .: erogare quaestoribus pecuniam in classem, Cic., multas pecunias in operum locationes, Cic.: unde in eos sumptus pecunia erogaretur, Liv.: exhaurire omnem pecuniam ex aerario, Cic.: ...
cōn-sīdo , sēdī, sessum, ere, sich niedersetzen, absol ... ... . 7, 3 (14), 23. – insbes., v. Buhldirnen, tabernae, unde tabernariae, quod ibi soleant considere, Isid. 15, 2, 43. b ...
ex-hibeo (archaist. exibeo), hibuī, hibitum, ēre (ex ... ... – se, zB. si filius se possit exhibere, ICt.: dare athletae, unde se exhibeat, ICt. Vgl. Duker De Latinit. veter. ICt. p ...
dē-clīno , āvi, ātum, āre (vgl ... ... ordine, Cic.: at ego huc declinabam, nec invitus, Cic.: ut eo revocetur unde huc declinavit oratio, Cic.: in hoc genus plerique cum declinavissent, ab eo, unde profecti sunt, aberrarunt, Cornif. rhet. – γ) als mediz. ...
prō-fero , tulī, lātum, ferre, vorwärts-, fort-, vorbringen ... ... 213: u. so passus, Lucr. 4, 874 (877): u. unde pedem, frei u. ungehindert vorwärtsschreiten (bildl.), Hor. de art. poët ...
dē-clāro , āvī, ātum, āre = ἀποφαίνω, deutlich an ... ... – m. Dat. wem? tabellarius ducis nave declaratā suis eodem, unde erat egressus, se recepit, Nep. Hann. 11, 2. – mit ...
celebro , āvī, ātum, āre (celeber), 1) zahlreich ... ... Gang, Liv.: postea celebratum id genus mortis, von vielen angewendet, Tac.: unde hic antiquissimus versus vice proverbii celebratus est, Gell. – m. Ang. ...
in-crepo , āvī, ātum, u. klassisch u. gew. ... ... sich regen, simul atque increpuit suspicio tumultus, artes nostrae ilico conticescunt, Cic.: unde si quid increparet terroris, Liv.: si quid adversi increpuisset, Fronto: quidquid increpuisset ...
con-gruo , gruī, ere (con u. *gruo, ... ... zusammen, Sen.: u. so ut vicesimo anno ad metam eandem solis, unde orsi essent, dies congruerent, Liv. – b) v. leb. Wesen: ...
ex-tollo , extulī u. (selten) exsustulī, ere, I ... ... , Plaut. merc. 831: tum porro nitidas fruges arbustaque laeta gentibus humanis habet unde extollere possit, Lucr. 2, 595: e tenebris tantis tam clarum extollere numen ...
Buchempfehlung
Die Prosakomödie um das Doppelspiel des Dieners Truffaldino, der »dumm und schlau zugleich« ist, ist Goldonis erfolgreichstes Bühnenwerk und darf als Höhepunkt der Commedia dell’arte gelten.
44 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro