post-venio , īre, hinten nachkommen (Ggstz. praecurrere), Plin. 18, 207.
inter-venio , vēnī, ventum, īre, dazwischen-, dazukommen, -treten, I) eig., während einer Handlung usw. –, währenddessen-, inzwischen kommen, -sich einfinden, sich einstellen, -erscheinen, zu etw. dazukommen, ...
super-venio , vēnī, ventum, īre, I) darüberkommen, über etwas kommen, um es zu bedecken usw., a) übh.: unda supervenit undam, Hor.: crura loquentis terra supervenit, Ov.: iugum, Colum. – b) insbes ...
trāns-venio , īre, herüberkommen, inde huc, Tert. de anim. 23.
circum-venio , vēnī, ventum, īre, um etw. herumkommen = etw. umgeben, I) im allg.: a) eine Pers., um jmd. herumtreten, jmd. umringen, homines circumventi flammā, Caes. ...
contrā-venio , īre, polemisierend entgegentreten, absol., Arnob. iun. de deo trin. et un. 1, 2: mit Dat., Augustin. de civ. dei 20, 1. § 1 u.a.
anteventulus , a, um (ante u. venio), vorn hervorkommend, vorhängend, comae, crines, Apul. met. 9, 30; flor. 3. p. 4, 10 Kr.
3. ā , ab , abs , Praep. m. ... ... Flor. – 2) von... her od. aus, venio a matre, Plaut.: dona tibi adsunt a Phaedria, Ter.: ad carceres a ...
1. sors , sortis, f. (v. 1. sero, ... ... mihi nec fenum nec sortem argenti danunt (= dant), Plaut.: etiam de sorte nunc venio in dubium miser? Ter.: sorte caret, usurā nec eā solidā contentus est, ...
dē-do , didī, ditum, ere, hingeben = zu jmds. ... ... operā controversiae concinno, Afran. com. fr.: nam ego deditā operā huc ad te venio, Plaut.: deditā operā passim ad illecebras propulsa pecora, Liv.: itaque epistulam misi ...
1. quod (urspr. Acc. sing. ... ... Liv. – 2) weshalb, warum, ut quod ego ad te venio, intellegas, Plaut.: hoc est, quod ad vos venio, Plaut.: bes. est, quod, es ist Grund vorhanden, ...
orbus , a, um (griech. ὀρφ-ανός ... ... orbus senex, Cic.: filius, Cic. – m. Genet., Memnonis orba mei venio, Ov. met. 13, 595. – m. Abl., patre, Ter ...
ōrātio , ōnis, f. (ōro), I) das ... ... mit usw., Cic.: oratio turget, Cornif. rhet.: sed antequam ad eam orationem venio, quae etc., zu dem Teile der Rede, Cic.: in extrema oratione ...
morbus , ī, m. (zu morior; als Grundform ... ... cupiditates immensae et inanes divitiarum, gloriae etc., Cic. de fin. 1, 59: venio nunc ad istius, quem ad modum ipse appellat, studium, ut amici eius, ...
littera , ae, f. (lino), der Buchstabe, ... ... litterae scriptae humanissime, Cic.: Vettius testatur litteris tuum impudentissimum furtum, Cic.: ad tuas venio litteras, ich komme nun auf deinen Br., Cic.: a te litterae ...
dē-cumbo , cubuī, ere (de u. *cumbo), ... ... aliter, Cels. – Insbes.: a) zu Tische, ad cenam vocat; venio, decumbo, Plaut.: prior bibas, prior decumbas, Ter.: tertiā iam falce decubuit ...
epistula (epistola), ae, f. (επιστ ... ... epistulam solvere, Nep.: epistulam reddere (abgeben, zustellen), Cic., alci, Vell.: venio ad tuas litteras, quas pluribus epistulis accepi, d.i. in mehreren Sendungen ...
in-ambulo , āvī, āre, hin u. ... ... (auf den M.), Liv.: inter eos, Vulg.: absol., eo cum venio, praetor quiescebat, fratres illi Cibyratae inambulabant, Cic.: cum quidem pransus, nudis ...