vērnus , a, um (ver), zum Frühling gehörig, Frühlings-, I) adi.: aequinoctium, Liv.: aves, Fronto: conclave, Vitr.: dies, Fronto: flores, Hor. u. Suet.: venti, Hor.: imber, Frontin.: rores, Manil.: caelum (Witterung ...
tepor , ōris, m. (tepeo), die Lauheit, ... ... 1) eig.: solis (der aufgehenden Sonne), Liv.: maris, Cic.: vernus, Plin. u. Curt.: autumnalis, Plin.: uva nec modico tepore caret ...
vērnicomus , a, um (vernus u. coma), mit frischen, grünen Blättern, oliva, Mart. Cap. 6. § 570.
Frühlingsblume , flos vernus. – Frühlingsluft , aura verna. – Frühlingstag , dies vernus.
Frühlingswetter, -witterung , warmes, vernus tepor; veris clemens tepor: unbeständiges Fr., verna intemperies. – Frühlingszeit , tempus vernum. – angenehme Fr., verni temporis suavitas.
Mai , mensis Maius. – die Kalenden des M. (= der erste M.), Kalendae Maiae: die Nonen des M. (= der siebente M.), Nonae Maiae ... ... Kalendas Iunias. – Mailuft , aura verna. – Maisonne , sol vernus.
vapor , ōris, m. (vgl. καπ-νός), ... ... Tac.: solis, Ov.: semen tepefactum vapore, Cic.: locus vaporis plenus, Liv.: vernus, Frühlingswärme, Apul.: finditque vaporibus arva Phoebus, Ov. – dah. ...
oriēns , entis, m. (eig. Partic. v. ... ... Sommermorgenseite, Plin.: oriens hibernus oder brumalis, die Wintermorgenseite, Colum.: oriens vernus vel solstitialis, Gell.: in orientem versum esse, Liv., ad orientem spectare, ...
... aestatem: im Fr. geschehend, befindlich, vernus. – der Fr. des Lebens, flos primus aetatis (d. i. erste Blüte des Lebens). – / Frühlings-, in der Zusammensetzung, vernus od. Genet. veris, z.B. Frühlingsanfang , veris ...