2. do , dedī, datum, dare (altind. dádā-ti ... ... est cui cognomen corvus habere dedit, Prop. 3, 11, 64: mihi multa vetustas scire dedit, Ov. met. 14, 696: u. so auch Lucan ...
1. sto , stetī, statum, stātūrus, āre (Stamm sta ... ... de off. 2, 3: nihil quo stat loco stabit, omnia sternet abducetque secum vetustas, Sen. ad Marc. 26, 6. 2) stare per alqm, ...
mōs , mōris, m. (vgl. μῶμαι, μῶσθαι), der ... ... vetustos mores Carthaginiensium, Nep.: percrebruerat eā tempestate pravissimus mos, Tac.: quod in morem vetustas vulgi approbatione perduxit, Cic.: mos non placebat m. folg. Acc. ...
pēs , pedis, m. ( aus *ped-s, altind. ... ... – v. der Zeit, cito pede labitur aetas, Ov.: tacito pede lapsa vetustas, Ov. – 2) insbes.: a) der Fuß ...
... aut manu factum, quod non aliquando consumat vetustas, Cic. – i) die Art der Bearbeitung eines Kunstwerkes, die ... ... auf dem N. als auf Taten, Curt.: neve operis famam posset delere vetustas, Ov. – Plur., opera magna, Curt., maiora, Ov.: ...
Zeit , tempus (im allg.; im Zshg. auch sowohl rechte ... ... tempus prius od. superius od. vetus od. vetustum; vetustas: die Z. im Sommer etc., s. Sommerzeit etc. – schlechte, ...
hoch , altus (gerade in die Höhe ... ... in sehr h. Alter, s. hochbejahrt. – das h. Altertum, alta vetustas (auch meton. v. den Menschen, z.B. sic credidit alta vetustas). – es h. bringen, ad summam senectutem pervenire (ein hohes ...
früh , I) Posit.: A) am Morgen: matutīnus ... ... vetera( n. pl .): die fr. Zeit (d. i. Vorzeit), vetustas. – Adv. prius. antea (eher, vorher). – viel fr ...
Zahn , dens (eig., der Zahn im Munde; übtr. ... ... obvertere cornua (Plaut. Pseud. 1021). – der Z. der Zeit, vetustas (z.B. monumenta vetustas exederat): vom Z. der Zeit verschont bleiben, vetustatem ferre (z. ...
dōto , āvī, ātum, āre (dos), aussteuern, ausstatten, ... ... – übtr., inertem fetibus ornum dotat, Pallad.: quos etsi plurimā laude dotaverit vetustas, Pacat. pan.: in Arabia et olea dotatur lacrimā (mit einem Harze), ...
1. lābor , lāpsus sum, lābī (vgl. griech. ὀ ... ... admissis labitur amnis aquis, Ov.: cito pede labitur aetas, Ov.: tardo pede lapsa vetustas, Ov.: u. so labuntur tempora, anni, lustra, Hor. u ...
premo , pressī, pressum, ere, drücken, I) ... ... humana omnia, Cic. – β) übertreffen, facta premant annos, Ov.: vetustas laude saecula nostra premat, Prop.: Latonia Nymphas premit, Stat. – γ) ...
1. altus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... hoch = weit entfernt, übtr., bes. v. der Zeit, alta vetustas, das hohe Altertum, Sil. 1, 26: altior memoria, ältere ...
noceo , cuī, citum, ēre (verwandt mit neco), I) ... ... mihi, Ov. met. 9, 613: ei materiae nec caries nec tempestas nec vetustas potest nocere, Vitr. 1, 5, 3: si modo sic faciat, ut ...
2. situs , ūs, m. (sino), I) die ... ... zu treten Gell.: quantum apud Ennium et Accium verborum situs occupaverit = quot verba vetustas et oblivio deleverit, Sen.: sepultae ac situ obsitae iustitia, aequitas, industria civitati ...
ex-edo , ēdī, ēsum (archaist. essum), ere, I ... ... nihil exedit nec abradit, Sen. – vom zerstörenden Zahn der Zeit, monumenta vetustas exederat, Curt.: exesis posterioribus partibus versiculorum (an einer Grabschrift), Cic. ...
tābēs , is, f. (tabeo), I) das allmähliche ... ... Liv.: arboris, Plin.: corporis, Lact.: tabes cadavera absumebat, Liv.: corpora tabe vetustas abstulerit, Ov.: corpora in tabem iam resoluta, Augustin.: oculorum tabe notus, ...
... dies, ei, f.; auch vetustas (hohes Alter = lange Dauer). – in die L., in ... ... diesque facit: mit der L. der Zeit ist etwas aufgezehrt worden, vetustas consumpsit alqd. – etwas in die L. ziehen, s. hinziehen ...
Mythe , fabula (als Sage). – poëtarum fabula (als ... ... – Mythenwelt , fabulae. – Mythenzeit , fabulosa antiquitas od. vetustas (das durch Mythen bekannte od. an Mythen reiche Altertum). – tempora ...
vulgus (volgus), ī, n., seltener m., das ... ... .: in quo fateor vulgi iudicium a meo iudicio dissensisse, Cic.: fani pulchritudo et vetustas Praenestinarum etiam nunc retinet sortium nomen; atque id in vulgus (beim gemeinen ...
Buchempfehlung
Im zweiten Punischen Krieg gerät Syphax, der König von Numidien, in Gefangenschaft. Sophonisbe, seine Frau, ist bereit sein Leben für das Reich zu opfern und bietet den heidnischen Göttern sogar ihre Söhne als Blutopfer an.
178 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Michael Holzinger hat für diese preiswerte Leseausgabe elf der schönsten romantischen Erzählungen ausgewählt.
442 Seiten, 16.80 Euro