villus , ī, m. ( zu vellus), das zottige Haar ... ... vestitae, Cic.: ovium villi, Cic.: leonis, Verg.: arietis, Verg.: improbus barbarum villus, übermäßige Barthaare (der Ziegen), Plin.: tonsis mantelia villis, glatt geschorene ...
Haar , I) einzelnes Haar, im Plur. die Haare: pilus ... ... . crines (kollektiv, die geschmeidigeren Menschenhaare auf dem Kopfe). – villus. villi (nur kollektiv, die dick zusammenhängenden, zottigen Haareder Tiere). – die ...
Zotte , villus. – zottig , villosus (voller Zotten). – hirtus. hirsutus (rauh, struppig).
2. vellus , ī, m., s. villus /.
villōsus , a, um (villus), voll Zotten, zottig, haarig, rauh, leo, Verg.: canis, Sen.: radix, Plin.: arbor villosior, Plin.: villosissimus animalium lepus, Plin.
Bärenblut , sanguis ursinus. – Bärenfell , pellis ursina. ... ... ursorum capiendorum causā facta; fovea, quā ursos venamur. – Bärenhaar , ursorum villus. – Bärenhaut , pellis ursina. – Sprichw, auf der faulen ...
strictivillae (strittivillae, strictivellae), ārum, f. (stringo u. villus od. vellus), die Haarausreißerinnen, ein Schimpfwort auf die Buhldirnen, die sich der Haare berauben, Plaut. fr. b. Gell. 3, 3, 6 (Hertz ...
simplex , plicis (indogerm. sem, eins, vgl. semel ... ... , Hor.: iter (auditus) s. et directum (Ggstz. flexuosum), Cic.: villus s. (Ggstz. crispiores iubae), Plin.: s. cursus venarum, Plin. ...
im-probus , a, um (in u. probus), I) ... ... genua, Colum. 6, 1, 3: labra, Charis. 102, 2: barbarum villus, Plin. 12, 73: arva, Val. Flacc. 1, 510 u. ...