zerlumpt , pannosus; pannis obsĭtus.
pānneus , a, um (pannus) = ῥάκινος (Gloss.), zerlumpt, vestis, Paul. Nol. carm. 21, 327.
... , um (pannus), I) lumpig, zerlumpt, v. Pers., Cic. u.a. – Plur. ... ... psalm. 85, 3. – II) übtr.: 1) lumpig, zerlumpt, armselig, resculae, Apul. met. 4, 12. – 2) ...
pānnūceus u. - cius, a, um (pannus), I) lumpig, zerlumpt, Petron. u. Pers. – subst., pānnūcia, ae, f. (sc. vestis), ein mit Flicklappen besetztes, zerlumptes Gewand, Isid. orig ...
zerfetzen , lacerare. dilacerare (zersetzend zerfleischen). – conscindere. discindere (übh. zerreißen). – zersetzt, auch cicatricosus (voller Narben); pannosus. pannis obsĭ tus (zerlumpt, v. Pers.).
zerrissen = zerlumpt, w. s.
λακερός ( λακεῖν ), lärmend, geschwätzig, Stammform zu λακέρυζος . – Hesych . erkl. λακερόν, εἰκαῖον , schlecht, etwa wie lacer , zerrissen, zerlumpt.
τρῡχηρός , zerlumpt, zersetzt, überhaupt abgerissen, abgenutzt, erschöpft; bes. von Kleidern u. vom menschlichen Leibe; Eur. Tr . 496, τρυχηρὰ περὶ τρυχηρὸν εἱμένην χρόα πέπλων λακίσματα ; VLL, erkl. ῥακώδης .
γυμνοῤ-ῥύπαρος , nackt u. zerlumpt, D. L . 7, 16.
Lappen , pannus (jedes Stück oder Stückchen Tuch oder Zeug, wie Windel, Serviette, Flicklappen; im Plur. panni, die Lumpen, auch ... ... Zeug). – ein alter L., vetus linteum; centunculus: mit Lappen bedeckt (zerlumpt gekleidet), pannis obsĭtus.