Celaenō , ūs, f. (Κελαινώ), I) ... ... der Harpyien, Verg. Aen. 3, 211. – appellat., eine Celäno = ein »raub- u. habsüchtiges Weib«, Iuven. 8, 130 ...
Angitia (in Hdschrn. u. Inschrn. auch Ancitia, weniger ... ... , eine wohltätige Heilgöttin der Umwohner des Fuciner Sees (j. Lago di Celano), der Marser u. Maruvier, die sie den Gebrauch der Gegengifte ...
2. Fūcinus , ī, m. (lacus), der größte See im südl. Italien, im Lande der Marser, j. Lago di Celano, Liv. 4, 57, 7. Verg. Aen. 7, 759.
2. Alba , ae, f. (verwandt mit albus, ἀλφός ... ... Stadt der Marser, dann röm. Kolonie in Samnium am Fucinus-See (j. Celano), auf einem hohen Felsen gelegen, gew. bl. Alba, wie noch ...
Plēïas (Πληϊάς) u. Plēias ... ... gen., nach der Sage sieben Töchter des Atlas von der Pleïone (Elektra, Halcyone, Celäno, Maja, Sterope, Taygete, Merope), Plëias enixa est, Ov.: soluta Plias ...
dē-nūntio , āvī, ātum, āre, ankündigen, kundtun, anzeigen ... ... propinquam Achilli mortem denuntiat, Cic.: at mihi Persephone nigram denuntiat horam, Tibull.: Harpyia Celaeno tristes denuntiat iras obscenamque famem, Verg. – β) v. Wunderzeichen usw., ...
per-populor , ātus sum, āri, ganz ausplündern, -öde ... ... perpopulato agro, Liv. 22, 9, 2: perpopulato agro Cumano od. Fregellano, Liv. 23, 36, 7. u. 26, 9, 11.